Położenie pośladkowe miednicowe w potocznej terminologii określane jest mianem położenia pośladkowego. Występuje wówczas, gdy dziecko ułożone jest w sposób przeciwny do położenia główkowego. W takiej sytuacji dziecko znajduje się w pozycji pionowej, jednakże jego głowa kieruje się ku górze, natomiast bliżej wyjścia umieszczone są pośladki.
Taki sposób położenia dziecka jest znacznym utrudnieniem procesu związanego z przyjściem na świat z wykorzystaniem sił natury. Współcześnie bardzo rzadko dochodzi do porodów pośladkowych. W tym przypadku stosuje się najczęściej rozwiązanie w postaci cesarskiego cięcia. Poród siłami natury jest trudniejszy, gdyż pośladki mogą w niedostateczny sposób przyczynić się do rozwarcia kanału rodnego, co sprawi, że główka będzie przechodziła z większym wysiłkiem, gdyż jest większa niż pośladki.
Jakie wyróżnia się rodzaje położenia pośladkowego?
Wymienia się pięć typów położenia pośladkowego, a mianowicie:
- miednicowe zupełne – występuje wówczas, gdy nogi dziecka przyjmują postawę zgiętą we wszystkich stawach. Częścią, która przoduje są pośladki oraz stópki. W tym przypadku dziecko przyjmuje pozycje, która jest bardzo podobna do siedzenia po turecku, z tą różnicą, że kolana są bardzo wysoko uniesione,
- miednicowe niezupełne pośladkowe – ten rodzaj położenia pośladkowego, charakteryzuje się tym, że nóżki dziecka ułożone są w pozycji wyprostowanej w kolanach, a także zwrócone są ku górze. Stopy umieszczone są przy twarzy dziecka. Ciałko jest zgięte wpół, a elementem przodującym są pośladki,
- stópkowe zupełne – w tym przypadku pozycja ciała malucha jest ułożona w taki sposób, że jego nóżki zlokalizowane są nasz szyjką macicy. Strukturą przodującą są zatem stópki dziecka,
- stópkowe niezupełne – opisując ten rodzaj położenia o charakterze pośladkowym, wskazać należy na to, że jednak noga malucha znajduje się w pozycji zgiętej w kolanie, natomiast druga umieszczona jest w kanale rodnym kobiety. W związku z tym elementem przodującym jest jedna stópka,
- położenie kolankowe – ten rodzaj ułożenia może mieć charakter zupełny oraz niezupełny. Prezentuje się ono w sposób analogiczny jak w przypadku położenia stópkowego.
Położenie pośladkowe – w jaki sposób je rozpoznać?
Wyróżnia się następujące symptomy, które informują o miednicowym ułożeniu dziecka, a mianowicie:
- kobieta nie odczuwa kopania dziecka w obszarze żeber, pojawiają się one natomiast w dolnym fragmencie brzucha oraz po bocznych stronach,
- bicie serduszka malucha słyszane jest w obszarze znajdującym się powyżej pępka.
Położenie pośladkowe – jakie są przyczyny takiego stanu?
Wymienia się następujące czynniki, które stanowią element sprzyjający dla położenia miednicowego dziecka:
- dużo większa ilość płynu owodniowego, gdyż taka sytuacja sprzyja ruchliwości dziecka,
- niewielkie rozmiar malucha, co może być wynikiem uwarunkowań fizjologicznych, a także przedterminowego porodu,
- nieprawidłowości związane z budową macicy kobiety,
- obecność łożyska przodującego,
- mięśniaki,
- ciąża mnoga,
- kobieta rodząca jest wieloródką, co przyczynia się do tego, że w jej macicy znalazło się dużo miejsca.
Położenie pośladkowe – zagrożenia związane z porodem
Położenie pośladkowe powiązane jest z większym niebezpieczeństwem wystąpienia powikłań. Miękkie pośladki, a także nóżki maluszka wywierają znaczenie mniejszy nacisk na drogi rodne kobiety, Taka sytuacja związana jest z następującym zagrożeniem:
- znacznym przedłużaniem się porodu,
- zatrzymaniem się główki w kanale rodnym kobiety,
- urazami barków,
- doprowadzeniem do niedotlenienia dziecka.
W przypadku tego rodzaju ułożenia lekarz może zastosować zabieg określany mianem obrotem zewnętrznym na główkę. Podejmuje się tutaj próbę przywrócenia malucha do właściwej pozycji. Wykonuje się to przez odpowiedni ucisk brzucha kobiety. Działanie to może być związane z powstaniem nieprzyjemnego odczucia, jednakże przeprowadzony w sposób odpowiedni nie stanowi niebezpieczeństwa. Podkreślić jednak należy fakt, że nie w każdym przypadku może być podejmowany. Przeciwwskazania do zastosowania tej czynności to na przykład występowanie krwawienia z dróg rodnych kobiety, ciąża mnoga, a ponadto małowodzie.
Położenie pośladkowe – kiedy poród drogami natury jest możliwy?
Poród pośladkowy jest bardzo ryzykowny, dlatego też zdecydowana większość lekarzy rezygnuje z określonego działania, przeprowadzając cesarskie cięcie. Poród z wykorzystaniem sił natury może być rozważony tylko w niektórych sytuacjach, gdy można spełnić określone warunki, a mianowicie:
- ciężarna dysponuje właściwa budową miednicy, a ponadto nie jest to pierwszy poród kobiety,
- waga dziecka mieści się pomiędzy następującym zakresem 2 500 g a 3 500 g,
- maluch przyjmuje pozycję miednicową zupełną, a więc elementem przodującym są pośladki i stopy, a więc nad miednicą rodzącej umieszczone są pośladki dziecka. Nóżki natomiast zgięte są w kolanach, natomiast stopy mają pozycję sąsiadująca z pośladkami.
W przypadku, gdy kobieta, której dziecko ułożone jest miednicowo zdecyduje się na poród siłami natury. Musi ona uzbroić się w cierpliwość, gdyż w tym przypadku poród trwa trochę dłużej. Co więcej, bardzo przydatna będzie również specjalistyczna pomoc, najlepiej doświadczonej położnej i lekarza ginekologa. Istotnym elementem jest także pozycja przyjęta w trakcie porodu. Zauważyć należy fakt, że ułożenie leżące nie jest najlepszym rozwiązaniem.
