Przecinanie pępowiny kojarzy się głównie symbolicznie. Matka i dziecko, do tej pory stanowili jedność, a teraz zostaną rozdzieleni. Pępowina pełni bardzo zasadnicze zadanie przez cały okres ciąży, zapewniając dziecku tlen, a także potrzebne składniki odżywcze. Jednakże po porodzie trzeba się z nią pożegnać. Delikatnie, bezboleśnie i w najbardziej właściwym czasie.
Przecinanie pępowiny – jak przebiega?
Przecinanie pępowiny jest zadaniem, które należy do położnej. Obecnie może tego dokonać ojciec dziecka bądź inna osoba, która towarzyszy kobiecie rodzącej. Zdarza się, że niektórzy mężczyźni mają pewne opory przed realizacją określonego zadania. Denerwują się, że przecinanie pępowiny może sprawić maluchowi ból bądź, że może dojść do wypływu fontanny krwi. Kobiety również obawiają się tego procederu. Martwią się, że partner może przeciąć pępowinę nie w tym miejscu co trzeba, albo skaleczy ją lub dziecko. Pępowina przecinana jest w szpitalu wówczas, gdy po przyjściu na świat maluch ułożony jest na brzuchu matki.
Drugi koniec pępowiny jest jeszcze wewnątrz jej ciała, łącznie z łożyskiem. W pierwszej kolejności położna nakłada na pępowinę dwa zaciski w odległości kilku centymetrów od siebie. Między tymi zaciskami dokonuje cięcia z wykorzystaniem małych jałowych nożyczek. Podczas przecinania pępowina stawia delikatny opór, gdyż jest sprężysta. Nie jest ona unaczyniona, dlatego też przecinanie nie sprawia bólu dziecku. Jednakże może to być uczucie nieprzyjemne, przede wszystkim, gdy dojdzie do tego bardzo szybko po porodzie. Dlatego dziecko powinno przebywać w tym momencie na brzuchu mamy, to wpłynie na złagodzenie nieprzyjemnych doznań. Wydobędzie się wówczas nieznaczna ilość krwi, jednakże są to naprawdę bardzo niewielkie ilości.
Przecinanie pępowiny – lepiej trochę poczekać
Aktualnie zaleca się, aby pępowina była zaciskana oraz przecinana dopiero po ustaniu jej tętnienia. Określony zapis znalazł się w standardowym zakresie opieki okołoporodowej, który unormowany jest od kilku lat. Liczne badania potwierdzają, że późne odcięcie pępowiny jest dla malucha zabiegiem korzystnym. Podkreślić należy fakt, że łożysko jest strukturą mocną unerwioną. W związku z tym, gdy poczeka się z przecięciem pępowiny, do chwili gdy przestanie ona tętnić, to dojdzie do tego, że duża ilość krwi przepłynie do malucha. Może to przyczynić się do powiększenia całkowitej objętości krwi dziecka nawet o 30 procent. Zapewni to ochronę przed niedoborem żelaza, a także anemią u dziecka.
Maluchy, które nie zostały odpępnione zaraz po porodzie mają mniejsze niebezpieczeństwo anemii (maleje ona o 30-40 procent). Nie dotyczy to tylko czasu po porodzie, gdyż różnica dotycząca poziomu żelaza, a także hematokrytu utrzymuje przez okres od 3 do 4 miesięcy. Niektórzy naukowcy przekonują, że zbyt wczesne odcięcie pępowiny grozi krótkim niedotlenieniem mózgu, co może doprowadzić do autyzmu, a ponadto porażenia mózgowego. W związku z tym trzeba zwracać uwagę, żeby położna nie spieszyła się z odcięciem pępowiny i czekała przynajmniej 2-3 minuty. Może to być zapisane w planie porodu.
Pobieranie krwi pępowinowej
W sytuacji, gdy rodzice pragną przechowywać krew pępowinową, to należy ją pobrać o przecięciu pępowiny. Krew zostanie pobrana z tego fragmentu pępowiny, który przymocowany jest do łożyska. Jest to działanie bezbolesne oraz bezpieczne dla kobiety i dziecka. Krew do przechowywania może być także pobrana podczas późnego odpępniania. W tej sytuacji będzie jej mniej, jednak nadal wystarczająco dużo by zapewnić depozyt.
Przecięcie pępowiny – pępowina sprawia czasami trudności
Kobiety bardzo często obawiają się sytuacji, gdy pępowina owinie się wokół szyi maluszka. Podkreślić należy fakt, że do takich przypadków dochodzi często, co sprawia, że specjaliści potrafią sobie z nimi poradzić. Dużo większym problemem są węzły na pępowinie bądź też stwierdzenie pępowiny dwunaczyniowej (brak jednej z tętnic). Co więcej, podczas samej akcji porodowej niebezpiecznym działaniem jest wypadnięcie pępowiny. Taka sytuacja grozi ryzykiem niedotlenienia malucha. Określona sytuacja jest tym prawdopodobna, gdy płód jest ułożony w nieprawidłowy sposób, charakteryzuje się niewielką masą, kobieta ma złą budowę miednicy kostnej, jest wieloródką, a ponadto jest w ciąży mnogiej.
Jaka jest budowa pępowiny?
Pępowina tworzy się łącznie z łożyskiem w siódmym tygodniu ciąży. W składzie pępowiny znaleźć można naczynia krwionośne, tkankę łączną (galareta Whartona), a także nabłonek pokrywający. Właściwa pępowina złożona jest z trzech naczyń, a mianowicie dwóch tętnic, a także jednej żyły.
Żyła jest naczyniem zaopatrującym płód w utlenowaną krew, a ponadto składniki odżywcze. W tętnicach przemieszcza się odtlenowana krew w kierunku łożyska. W pierwszym etapie pępowina jest cienka, a także wąska, jednakże wraz z rozwojem ciąży zwiększa się ilość galarety Whartona, co zapewnia jej większą sprężystość. Stopniowo ulega wydłużaniu oraz skręcaniu. Jej wzrost przebiega do końca trzeciego trymestru ciąży. Ocena budowy pępowiny jest istotną częścią badania USG, które przeprowadzane jest pomiędzy 18 a 22 tygodniem ciąży. Niektóre patologie można rozpoznać tylko przez wykonanie USG techniką kolorową Dopplera. Jednakże nie wszędzie jest to dostępne.
