Zakażenie połogowe to określenie zwiększonej temperatury ciała spowodowanej stanem zapalnym w czasie połogu. Przeważnie jest on w obszarze układu moczowego oraz błony śluzowej macicy, lecz również ran powstałych podczas uszkodzeń lub nacięć waginy oraz krocza podczas porodu siłami natury. W wypadkach porodów poprzez cesarskie cięcie zakażenie połogowe może obejmować również rany na warstwach brzusznych. Zasadą leczenia gorączki połogowej jest zastosowanie właściwej antybiotykoterapii. W niektórych wypadkach przeprowadza się również łyżeczkowanie jamy macicy lub oczyszczanie ran.
Czym jest oraz ile trwa połóg po porodzie naturalnym oraz po cesarce?
Połóg jest to 6-tygodniowy czas występujący wprost po porodzie, podczas jakiego organizm młodej matki powraca do stanu sprzed ciąży. Mnóstwo pacjentek zastanawia się, czy oraz jak można skrócić połóg? Pamiętajmy, iż nie jest to stała konstrukcja czasowa. Co istotne, nie ma także różnicy, gdy idzie o okres trwania połogu po rozwiązaniu naturalnym lub cesarskim cięciu. Jedyną rozbieżnością jest to, iż poniektóre pacjentki znoszą czas połogu lepiej aniżeli pozostałe. Sam połóg dzieli się na 3 etapy: bezpośredni (pierwsza doba po porodzie), połóg wczesny (pierwszy tydzień po porodzie) oraz połóg późny (do ukończenia 6. tygodnia po porodzie).
Ustalenie oraz podział
Poprzez zakażenie połogowe w pełnym ujęciu należy rozumieć mechanizmy patologiczne zaraźliwe mające własne podłoże w ranach porodowych narządu rozrodczego. Idzie tutaj zwłaszcza o jamę macicy, kanał szyjki oraz waginę. Zarażenie może odnosić się do samych ran porodowych, może przechodzić na najbliższe sąsiedztwo macicy oraz w nim się lokalizować, wreszcie może wywoływać obraz całego zarażenia ustroju. Spośród mikroorganizmów powodujących zarażenie najistotniejszą funkcję grają: paciorkowce, gronkowce, dwoinki Neissera, pałeczka okrężnicy, beztlenowce, zwłaszcza z grupy zgorzeli, saprofity, rzadziej wirusy tężca oraz błonicy. Przebieg zarażenia zależy nie jedynie od zjadliwości bakterii, lecz także od wytrzymałości organizmu i miejsca, z jakiego wirusy przedostają się do organizmu.
Jakie są podstawy zakażenia połogowego?
Za doprowadzenie do choroby odpowiedzialne są wirusy – paciorkowce, gronkowce, pałeczki okrężnicy bądź bakterie wchodzące w skład naturalnej flory. Znajdują się one na przestrzeni powłok brzusznych oraz w pochwie. Podstawą zakażenia połogowego jest nadkażenie rany bakteriami. Mamy w połogu przeważnie cierpią z powodu zapalenia błony śluzowej macicy. Dochodzi do niego, gdy łożysko nie zostanie wydalone w pełni, natomiast jego pozostałości zostaną w obszarze organów. Żeby wyeliminować taką możliwość łożysko po porodzie jest badane, dzięki czemu specjalista może określić czy wydalone zostało w pełni.
Do zakażenia połogowego dochodzi niejednokrotnie w efekcie wejścia bakterii w trakcie badania wewnętrznego bądź przez wnikniecie mikroorganizmów szkodliwe w miejsce rany po wycięciu czy uszkodzenia krocza. Zagrożenie choroby podnosi się także w wypadku przedłużającego się porodu oraz potrzeby cewnikowania rodzącej. Do zarażenia dróg rozrodczych może dojść z powodu występującego w pęcherzu moczu podczas przedłużającego się porodu bądź osłabienia pęcherza. Do zakażenia połogowego dochodzi również w efekcie zakażenia ran skóry bakteriami jelita grubego.
Jakie symptomy są w zakażeniu połogowym?
Symptomy zarażenia w połogu to: zwiększenie temperatury ponad 38 stopni C. Zapalenie błony śluzowej macicy zaczyna się przeważnie blisko trzeciego dnia po porodzie skokiem temperatury do 39 – 40 stopni C, ogólnym kiepskim nastawieniem, przyspieszeniem tętna, bolesnością macicy, spowolnieniem zwijania się macicy. Odchody są duże o ostrej woni. Choroba z błony śluzowej może poszerzyć się na przymacicza oraz otrzewną miednicy mniejszej. Wtedy dołącza się niedrożność porażenna jelit. Dalszymi etapami zarażenia może być jego uogólnienie oraz posocznica. Ewentualne pokłosia zapalenia otrzewnej miednicy mniejszej to ropnie, zakrzepica żył miednicy mniejszej, zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, wstrząs epidemiczny.
Leczenie zakażenia połogowego
Leczenie zakażenia połogowego owego rodzaju opiera się na stosowaniu antybiotyków, natomiast gdy nie występuje poprawa oraz jest przypuszczenie, iż w jamie macicy zostały kawałki łożyska – przeprowadza się ponadto łyżeczkowanie jamy macicy. Zawsze zakażenie połogowe potrzebuje terapii pacjentki, natomiast leczenie zabiegowe jest błędem. W związku z rozprzestrzenianiem się zarażenia bardzo ważne jest rozpoczęcie działań diagnostyczno-terapeutycznych stosunkowo szybko, żeby zapobiec niebezpiecznych dla zdrowia oraz życia powikłań. Podstawową metodą leczenia jest antybiotykoterapia, najlepiej, żeby była ona zgodna z antybiogramem.
Przeważnie wybierane są środki o szerokim spectrum oddziaływania, co pozwoli na likwidację większości szczepów bakterii. Poza antybiotykoterapią można wykorzystywać leczenie objawowe, dopuszcza się przeróżnego typu kompresy, środki o oddziaływaniu rozkurczowym. W poniektórych sytuacjach niezbędna jest interwencja operacyjna. Istotne, żeby leczenie rozpocząć jak najszybciej, dobierając antybiotyk szerokowidmowy. Po otrzymaniu wyniku antybiogramu leczenie należy zwiększyć.
