Rzucawka ciążowa, eklampsja, to najpełniejsza forma zatrucia ciążowego, stan grożący życiu, zarówno mamy jak również dziecka. Symptomami rzucawki są: obrzęki, białkomocz, zwiększone ciśnienie arterialne krwi, schorzenia spostrzegania, zawroty oraz uciski głowy, bóle w nadbrzuszu, drgawki ze stratą świadomości, wymioty oraz nudności, na końcu chociażby śpiączka.
Rzucawka ciążowa jako powikłanie stanu przedrzucawkowego
Stan przedrzucawkowy to ryzyko zarówno mamy, jak również dziecka. Podstawową podstawą jest niewłaściwa praca łożyska bądź wady w przebiegu jego zagnieżdżania w ścianach macicy. Stan tenże przechodzi odpowiednio niezwłocznie po porodzie. Rzucawka jest konsekwencją źle bądź niewystarczająco wykonywanego leczenia, gdyż polega na nałożeniu się drgawek na stan przedrzucawkowy. Gdy nadciśnienie arterialne u kobiety utrzymuje się po porodzie, znaczy to, iż podstawą nadciśnienia nie był stan przedrzucawkowy. Stan przedrzucawkowy oraz rzucawka łączy się z wystąpieniem zmian w nerkach, spadkiem przesączania kłębuszkowego, i tymże samym z uszkodzeniem nerek.
Fazy dolegliwości
Rozwój dolegliwości można rozłożyć na cztery fazy. Wpierw pojawia się złe nastawienie oraz kobieta traci przytomność. Wtedy także można zobaczyć drżenia mięśni twarzy i oczopląs. Kolejną fazą jest wystąpienie spazmów tonicznych, jakie trwają nie dłużej aniżeli minutę oraz pojawia się zahamowanie czynności oddechowych, równocześnie zatem jest ogromne niedotlenienie. Trzecia faza to już kurcze kloniczne, jakie trwają nie dłużej aniżeli dwie minuty, lecz obejmują mięśnie tułowia, twarzy oraz kończyn.
Czasami chociażby na ustach następuje piana. Ostatnia faza to już śpiączka, jaka może trwać parę sekund, lecz może także przeobrazić się w stały okres śpiączkowy. W okresie tychże wszystkich etapów pojawiają się bóle głowy oraz schorzenia pamięci. Często cierpiąca ma problemy z widzeniem. Pojawiają się również bóle w nadbrzuszu, czasami wymioty. Gdy tymczasem wystąpi śpiączka trwająca powyżej sześciu godzin, niezwykle wysoka temperatura, skąpomocz, lub specjalista zauważy wystąpienie symptomów mówiących o zrywaniu się łożyska, to sygnał, iż sytuacja jest niezwykle trudna, i chociażby źle rokująca.
Podstawy
Dokładne podstawy wystąpienia rzucawki nie są jeszcze znane. Wiadomo tylko, iż rzucawka występuje po okresie przedrzucawkowym, natomiast na wystąpienie drgawek szczególnie narażone są panie, jakie sprawdziły poważnego okresu przedrzucawkowego, miały złe wyniki badań krwi, niezwykle wysokie ciśnienie, bóle głowy i schorzenia widzenia. W poniektórych wypadkach wysokie ciśnienie krwi może doprowadzić do obniżenia się ilości tlenu doprowadzanego do mózgu kobiety, co może doprowadzić do wystąpienia konwulsyj, grożących życiu mamy oraz rozwijającego się zarodka. Ataki spazmatyczne mogą stanowić nasilenie zatrucia ciążowego.
Symptomy
Stan przedrzucawkowy okazuje się przede wszystkim pojawieniem się po 20. tygodniu ciąży nadciśnienia arterialnego u kobiety, u jakiej wcześniej ono nie występowało. Dotyczy także pań z wcześniej wykrytym nadciśnieniem, u jakich doszło do jego pogłębienia się. Ponadto jest białkomocz bądź zniszczenie pozostałych organów. Ciśnienie w ciąży winno być niższe aniżeli 140/90 mmHg, w wypadku wyższych wartości można stwierdzić nadciśnienie.
Białkomocz w ciąży znaczy stratę ponad 300 mg/dobę białka z moczem. Tak zatem, gdy pojawi się białko w moczu pod koniec ciąży, szczególnie wraz z nadciśnieniem arterialnym, można przypuszczać stan predrzucawkowy. Ciężki stan przedrzucawkowy jest w wypadku podniesienia wartości ciśnienia arterialnego powyżej 160/110 mmHg i zniszczenia co najmniej jednego narządu. W wypadku rzucawki pojawiają się tzw. drgawki rzucawkowe, ze stratą przytomności, kurczem mięśni, momentami ze szczękościskiem. Przed jej wystąpieniem kobieta może czuć bóle zawroty głowy, bóle brzucha, wymioty, schorzenia widzenia, wzrost ciśnienia lub pobudzenie.
Rzucawka ciążowa – leczenie
W wypadku wystąpienia rzucawki wykorzystuje się siarczan magnezu (MgSO4). Siarczan, jaki ma za zadanie ukoić atak drgawek oraz przeciwdziałać ich powtórnemu pojawieniu się. Podaje się 4–6 g dożylnie poprzez 20 minut, i dalej 1–2 g na godzinę poprzez co najmniej 24 godziny. Czasami magnez okazuje się nieefektywny oraz potrzebne jest przyjęcie diazepamu (relanium) lub tiopentalu. Środkami wykorzystywanymi celem zmniejszenia ciśnienia arterialnego są labetalol, dihydralazyna czy nifedypina. W wypadku utrzymującego się obrzęku płuc potrzebne jest włączenie środków diuretycznych. Płód musi być nieustannie monitorowany. W razie niebezpieczeństwa, potrzebne jest zakończenie ciąży. Przeważnie robi się cięcie cesarskie.
Przeciwdziałanie wystąpieniu stanu przedrzucawkowego
Jeśli w wywiadzie kobiety ciężarnej pojawia się stan przedrzucawkowy, gdy w wywiadzie ustalono wczesny poród będący powikłaniem stanu przedrzucawkowego, takie kobiety powinny być objęte już od początku rozpoznania ciąży prewencją w formie stosowania kwasu acetylosalicylowego do końca pierwszego trymestru ciąży. Podaje się go w niewielkich ilościach 60–80 mg/d.
