Zespół znikającego bliźniaka jest to powikłanie ciąży mnogiej. Objawia się przez obumarcia jednego z płodów. Podkreślić należy fakt, że wiedza na temat znikającego płodu jest wciąż mała. Co więcej, pojawia się w przypadku 30 procent ciąż bliźniaczych. Jakie przyczyny oraz objawy schorzenia należy wskazać?
Zespół znikającego bliźniaka określony jest inaczej mianem zespołu znikającego bądź zanikającego płodu. Jest to powikłanie ciąży o charakterze wielopłodowym. W tym przypadku dochodzi do obumarcia jednego z płodów w pierwszym trymestrze ciąży. Występuje najczęściej między 5 a 9 tygodniem. W dalszej kolejności obumarły płód ulega resorpcji, a więc naturalnemu wchłonięciu przez organizm kobiety bądź też drugi płód. Wskazać należy, że pozostałe płody rozwijają się dobrze.
Badania wskazują, że schorzenie występuje nawet u około 30 procent ciąż bliźniaczych. Najwięcej takich sytuacji jest w przypadku kobiet po 30 roku życia (przede wszystkim, gdy były leczone z powodu niepłodności).
Zespół znikającego bliźniaka – przyczyny
Przyczyny zespołu znikającego bliźniaka bardzo często są nieznane. W niektórych sytuacjach pomaga analiza łożyska, a także kanek płodu. Dzięki temu możliwe jest stwierdzenie nieprawidłowości chromosomalnych. Wymienia się tutaj także niewłaściwą implantację łożyska w macicy bądź anomalię przyczepu pępowiny.
Specjalisty uważają również, że do obumarcie jednego z płodów może przyczynić się silniejszy płód, który podbiera słabszemu składniki odżywcze. Takie działanie doprowadza do obumarcia.
Zespół znikającego bliźniaka – jakie symptomy należy wskazać?
Choroba najczęściej ma przebieg bezobjawowy. Diagnoza pojawia się podczas podstawowych badań, które przeprowadzone są przez ginekologa. Najczęściej dochodzi do tego podczas badania USG. Podczas jego trwania zauważa się dwa pęcherzyki ciążowe. Zdrowy jest większy.
Badania USG pozwalają na uwidocznić jeden płód żywy, a także drugi pęcherzyk ciążowy, który nie ma zarysów płodu bądź też drugi płód, bez obecności akcji serca. Najczęściej podczas kolejnych badań dochodzi do stwierdzenia zanikania martwego płodu.
Obumarcie płodu może być również stwierdzone na podstawie wyników morfologii krwi po oznaczeniu poziomu hormonów w organizmie kobiety. Ich spadek jest informacją potwierdzającą, że doszło do obumarcia jednego z płodów.
W pewnych sytuacjach śmierć jednego z płodów może prezentować niepokojące symptomy, które przypominają poronienie. Jednakże w tym przypadku nasilenia objawów jest zdecydowanie słabsze. Zauważa się wiec delikatne krwawienie, nieznaczne skurcze macicy oraz miednicy bądź łagodny, kłujący ból w podbrzuszu. Do ujawnienia tych symptomów dochodzi najczęściej w pierwszym trymestrze ciąży.
Zespół znikającego bliźniaka – sposoby leczenia
W przypadku, gdy zanik płodu pojawił się w pierwszym trymestrze ciąży oraz nie wystąpiły żadne powikłania, ani matka, ani maluch nie wymagają dodatkowej, specjalistycznej opieki lekarza, w tym również pobytu w szpitalu.
Gdy obumarcie płodu nastąpiło w drugim bądź trzecim trymestrze, jest ona wówczas traktowana jako ciąża wysokiego ryzyka. W tym przypadku bowiem może nastąpić przedwczesne rozwiązanie, krwotok bądź też zakażenie. Istnieje również niebezpieczeństwo wystąpienia porażenia mózgowego u dziecka, które pozostaje przy życiu.
Zespół znikającego bliźniaka – kiedy sytuacja jest niebezpieczna dla matki oraz dziecka?
Podkreślić należy fakt, że rokowania dotyczące dziecka, które pozostaje przy życiu, najczęściej są prawidłowe. Wszystko jednak uzależnione jest od elementów, które spowodowały obumarcie drugiego płodu. Czynniki zakłócające właściwy rozwój zdrowego płodu mogą pojawić się, gdy dojdzie do zaniku płodu w drugim bądź trzecim trymestrze. W tej sytuacji wzrasta niebezpieczeństwo wystąpienia porażenia mózgowego u rozwijającego się malucha. Podkreślić należy fakt, że znaczącym zagrożeniem dla płodu jest ciąża określana jako jednokosmówkowa, a więc z jednym łożyskiem. Wówczas po upływie krótkiego czasu dochodzi do obumarcia także drugiego płodu.
Natomiast niebezpieczne dla kobiety może być sytuacja, w której dochodzi do krwawienia wewnątrzmacicznego, które powstaje w konsekwencji obumarcia płodu.
Zespół znikającego bliźniaka – rokowania dla płodu, który przeżył
Rokowania dla dziecka, które nadal się rozwija, uzależnione są od ilości błon płodowych:
- w przypadku ciąży dwukosmówkowej, która charakteryzuje się brakiem połączeń naczyniowych (każdy ma swój worek płodowy składający się z dwóch błon płodowych: owodni oraz kosmówki) rokowania dla dziecka są dobre,
- gdy wystąpi ciąża o charakterze jednokosmówkowym (obecne są połączenia nerwowe, a płody mają wspólny worek płodowy) może dojść do poważnych powikłań, wśród których wymienia się martwicę jelit oraz nadnerczy, rozmiękanie mózgu, a także porażenie mózgowe.
Obecność wymienionego powikłania jest trudne do przewidzenia. W związku z tym istotną kwestią jest właściwy monitoring nad ciążą wielopłodową, między innymi wczesne działania diagnostyczne rodzaju owodniowości, a także kosmówkowości.
