Tasiemiec spirometra – stosunkowo niedawno odkrytym pasożytem bytującym w ludzkim ciele jest tasiemiec spirometra. Larwy tasiemca są rozprzestrzeniane przez rozpuszczenie kału żywiciela w wodzie. Ten pasożyt w Polsce i Europie nie jest zbyt popularny, chociaż okazuje się iż większość zwierząt zamieszkujących Puszczę Białowieska jest nosicielami właśnie tego tasiemca. Spożycie mięsa zakażonego tasiemcem można zapaść na sparganozę. Choroba ta polega na ataku przez pasożyta narządu wzroku, płuc i mózgu.
Tasiemiec spirometra – cykl życia i sposób zarażenia
Mówiąc o tasiemcu spirometra należy odróżnić go od innych jego rodzajów jakie występują u człowieka. Larwy tasiemca posiadają 6 charakterystycznych haczyków, które ułatwiają im wszczepienie się w żywiciela. Cykl życia tasiemca wymaga dostępu do wody, bowiem larwy są połykane przez skorupiaki. Najwięcej larw tasiemca spotkać można w Azji, chociaż stwierdzono także pojedyncze przypadki zachorowalności w Czechach, Włoszech i Niemczech.
Po skorupiakach larwy ewoluują i wybierają na żywicieli płazy, gady, ptaki. Stąd należy zachować ostrożność w spożywaniu mięsa niewiadomego pochodzenia, zwłaszcza surowego. Ssaki są dla tasiemca spirometra żywicielami ostatecznymi, chociaż człowiek zarażony może być zarówno postacią dorosła tasiemca jak i postacią plerocerkoid. Do zarażenia się dochodzi poprzez pokarm bądź przez wypicie skażonej wody.
Larwy pasożyta bytują najczęściej pod skórą powodując obrzęki. Lubią one obszary wokół oczodołów przez co chory traci wzrok, a gałka oczna ulega odkształceniu. Pasożyt wywołuje szereg komplikacji w rejonie płuc i mózgu, aczkolwiek sparganoza nie jest choroba śmiertelną i nieuleczalną. Im wcześniej zostanie postawiona prawidłowa diagnoza, tym przebieg powikłań może być łagodniejszy lub też może do nich nie dojść.
Jak się pozbyć tasiemca spirometra?
Larwy tasiemca spirometra usuwa się poprzez operację chirurgiczną. Dosłownie przy pomocy narzędzi chirurgicznych są usuwane larwy spod skóry, jak również z narządów wewnętrznych, jakie zostały zainfekowane. Tym samym przebieg leczenia jest bolesny i meczący. To jedyny jak dotąd skuteczny sposób na wyleczenie się z tasiemca. Objawami choroby jest trudność w przyjmowaniu posiłków, kłopoty z koncentracją oraz pamięcią.
Jak zapobiec zarażeniu?
Profilaktyka jest z pozoru prosta. Nie jedząc dziczyzny oraz surowego mięsa, czy mięsa w ogóle z niewiadomego źródła unikamy zarażenia tasiemcem, a z pewnością znacząco minimalizujemy ryzyko zachorowania. Jeżeli jesteśmy smakoszami dziczyzny kupujmy mięso tylko przebadane lub też zwróćmy uwagę na to, by mięso było poddane długotrwałej obróbce cieplnej, która zabija larwy tasiemca, nawet jeśli mięso było zarażone.
Odpowiednia higiena nie zaszkodzi a jedynie pomoże w walce z pasożytem. Jeżeli już stwierdzimy u siebie tasiemca zachowajmy środki ostrożności, bowiem tasiemiec spirometra jest pasożytem, którym zarazić mogą się inni, np. domownicy. Warto pamiętać iż do dziczyzny zaliczyć należy również mięso ryb, zaś do źródeł zakażenia wodę skażona larwami.
Objawy sparganozy
Sparganoza objawia się podobnie jak zatrucia pokarmowe. Pasożyty tasiemca podobnie jak inne mogą powodować złe samopoczucie. Pojawić się mogą mdłości i biegunki, brak apetytu. W diagnostyce pojawia się kryterium niedoboru witaminy b12 oraz niedokrwistość. Niestety mogą one powodować bezpośrednie zagrożenie dla życia. W leczeniu sparganozy stosuje się przede wszystkim suplementację witaminy B12, ale również prazikwantel oraz nikolzamid.
