Bylica polna należy do rodziny astrowatych, dawniej zwana trzeszczykiem. Dziko rośnie na terenie Ameryki Północnej i Europy. Co istotne bylica polna to inny gatunek rośliny od bylicy pospolitej. Ten półkrzew kwitnie od lipca do kwietnia, wyróżnia je niesamowicie intensywny zapach. Najpowszechniej rośnie na nieużytkach, przydrożach. W większej ilości spożywana może okazać się trująca.
Wygląd bylicy polnej
Bez wątpienia to interesujący chwast, który może być pożytecznym ziołem. Bylica dorasta do 100cm, botanicznie uznana za pół krzew. Intensywnie zielona w fazie kwitnienia może wydawać się rośliną dekoracyjną. Należy do roślin jednorocznych, jest wiatropylna. Duża ilość nasion tworzonych przez koszyczki kwiatów zapewnia jej przetrwanie nawet na nieurodzajnych glebach i w warunkach niesprzyjających wzrostowi.
Jej łodyga początkowo jest owłosiona. Liście są pierzastodzielne, filcowate od wierzchu ciemnozielone, od spodu białe. Kwiaty owalne, drobne, zebrane w koszyczkach. Nie jest to gatunek jednorodny, wyróżnić w nim można siedem podgatunków, z których trzy występują w Polsce (Artemisia campestris, Artemisia campestris indora Nyman oraz Artemiaisa campestris sericea Lemke rt Rothm). Ze względu na duże podobieństwa w gatunku można łatwo pomylić bylice. W kontekście leczniczym najczęściej mówi się o bylicy piołun, bylicy estragon oraz bylicy pospolitej, bylica polna jest pomijana.
Zastosowanie bylicy w ziołolecznictwie
W porównaniu z bylicą pospolitą gatunek bylicy polnej nie jest rozchwytywany przez zielarzy, mimo to nie jest całkiem bez znaczenia. Jest ona składnikiem wielu mieszanek ziół, aczkolwiek bardzo rzadko zalecana jest do spożycia samodzielnie. Jej nadmiar może być toksyczny, stad też bezpieczniej stosować ziele bylicy jako dodatek, niż samodzielny lek. napar z bylicy wykonuje się z suszonej naziemnej części rośliny.
Bylica polna zawiera mniej ekstraktów, stad też jest mniej ceniona. Od czasów medycyny ludowej aż do dziś, również w konwencjonalnej medycynie bylica polna znajduje swe zastosowanie w pobudzaniu miesiączki. Działa krwotocznie, rozrzedza krew i pomaga osobom cierpiącym na zakrzepicę. Nie powinno się stosować bylicy przed zabiegami operacyjnymi. Przeciwwskazaniem jest również tendencja do krwotoków. Według niektórych podań Indianie bylicę polna stosowali do wywoływania sztucznych poronień.
Bylica polna – Boże drzewko
Bylicę polną znają doskonale rolnicy, bowiem przychodzi im co roku z nią walczyć, gdyż zachwaszcza zboża i uprawy. Istnieją spory co do wyróżnienia bylicy bożego drzewka od bylicy polnej. Mimo że niegdyś wierzono, iż bylica wypędza złą energię, chroni przed znużeniem, udarem słonecznym, dzikimi zwierzętami, to dziś stosowana jest do oczyszczania organizmu z toksyn. olejek eteryczny, związki kumarynowe, żywice, kwasy organiczne, w tym kwas kawowy, garbniki, gorycze, sole mineralne i niewielkie ilości prowitaminy A i witaminy C. Właściwości lecznicze posiadają części nadziemne rośliny.
