Czarnuszka damasceńska (Nigella damascena) jest uroczą rośliną rabatową, pochodzącą z Afryki. Jest rośliną jednoroczną niezwykle delikatnej budowy. Kwitnie od czerwca do września na biało, różowo lub niebiesko. Owocem czarnuszki jest kapsułka zawierająca liczne nasiona. Charakteryzuje je ostry smak, stad często czarnuszka używana jest jako przyprawa, zwłaszcza do wyrobów cukierniczych, win i napojów. W fitoterapii czarnuszka znana jest jako rewelacyjny środek wykrztuśny.
Przyprawa i ziele lecznicze w jednym
Czarnuszkę damasceńską spożywać mnożna nie tylko w celach leczniczych ale również jako przyprawę poprawiającą smak. Jej nasiona mają orzechową nutę i goryczkowaty smak. Zapach czarnuszki można porównać z zapachem truskawki. Oprawiając tę roślinę winniśmy pamiętać iż jest roślina ciepłolubna, co za tym idzie preferuje stanowiska słoneczne. Zbiór nasion jest wówczas gwarantowany już po upływie czterech miesięcy uprawy.
Nasiona czarnuszki są idealnym panaceum na bóle głowy, zębów, jak też jelit. Ponadto czarnuszka łagodzi przekrwienia błony śluzowej nosa, działa moczopędnie. Jest darem dla kobiet, bowiem w okresie menstruacji łagodzi dolegliwości skurczowe, rozładowuje napięcie, zaś w okresie laktacji wzmaga produkcję mleka. Jej właściwości znane są w szczególności kulturze arabskiej i tureckiej. Powszechnie uważa się ją lekarstwem na wszystkie choroby.
Pomoc czarnuszki w ziołolecznictwie
czarnuszkę stosuje się między innymi jako lek przeciw nadciśnieniu tętniczemu, jak i w leczeniu cukrzycy a także profilaktyce nowotworowej. To także roślina o silnym działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Spożycie czarnuszki powoduje rozszerzenie oskrzeli ułatwiając oddychanie, chroni żołądek i jelita przed podrażnieniami, a także zapobiega uszkodzeniom wątroby i wpływa na regeneracje narządu. Ziele zawiera liczne przeciwutleniacze, dzięki czemu stosowane jest w ochronie nerek i wielu schorzeniach w których powodem są toksyny.
Skład czarnuszki
Nasiona czarnuszki, bo to właśnie one są surowcem zielarskim zawierają w sobie około 35% oleju, z czego aż 60% to kwas linolowy i kwas oleinowy. Ponadto w nasionach znajduje się olejek eteryczny, alanina, arginina, kwas askorbinowy i wiele innych substancji, które mają łącznie dobroczynny wpływ na zdrowie.
Zastosowanie w terapii
W terapii czarnuszkę stosuje się w postaci przyprawy, dodatku do potraw, naparu, herbaty, jak również odwaru. Polecana jest na wzdęcia, oczyszczenie, głównie dróg moczowych. Pasta wykonana z nasion czarnuszki jest lekiem na zapalenie skóry. Z uwagi na antyseptyczne działanie nasion często czarnuszka wykorzystywana jest w walce z robakami jelit i rozmaitymi pasożytami układu pokarmowego. Co więcej czarnuszka odstrasza owady zapobiegając w naturalny sposób ukąszeniom. Czarnuszką leczyć można zarówno wysypkę, egzemę, jak też reumatyzm. Niezwykle uniwersalne zastosowanie czarnuszki przysparza jej zwolenników sięgających po te oryginalna przyprawę nie tylko w postaci dodatku co mięs, pieczywa,a le i pod postacią naparu. Większość właściwości terapeutycznych czarnuszki jest wynika z obecności w niej tymchinonu, który jest głównym bioaktywnym składnikiem olejku eterycznego. By skorzystać z jej dobrodziejstw wystarczy łyżkę nasion zlać szklanką wrzątku i zaparzyć pod przykryciem przez około 20 minut. Napar można pić codziennie, a nawet kilka razy dnia.
proszę o źródło informacji dotyczących zastosowania medycznego konkretnie Czarnuszki Damasceńskiej