Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea Liebel) to wbrew pozorom nie ten gatunek dębu, jaki większość z nas zna. Jest jednym z gatunków dębów występujących na polskich ziemiach, chociaż rzadszym od dębu szypułkowego. Warto wiedzieć, iż dąb bezszypułkowy osiąga regularny pokrój,mniejsze kształty i krócej żyje od dębu szypułkowego. Charakteryzują go nieregularnie rozłożone liście i nie posiada żołędzi.
Dąb bezszypułkowy – znany i nieznany
Ten rodzaj dębu to jeden z trzech popularnie występujących w Polsce. Krzyżuje się on często z dębem szypułkowym i omszonym, tworząc odmiany pośrednie jak chociażby Insecata tzw. powcinaną co widać po liściach. Co ważne dąb bezszypułkowy występuje wyłącznie w Europie, preferując klimat umiarkowany. Porasta niziny, najwyżej spotkać go można na wysokości 750 m n. p. m. Drzewo lubi towarzystwo kasztana, graby czy buków. Nie należy do drzew wymagających, stad często sadzony jest na terenach miejskich, w parkach itp. siedliskach. Drzewo żyje 400-600 lat, rośnie powoli, najszybszy wzrost ma jego czubek. Znajduje zastosowanie jako drzewo opałowe, ale i surowiec leśniczy, polny, najczęściej jednak spełnia funkcje ozdobne. Przeciętnie sięga 35 metrów wysokości i obwodzie 2 metrów. Mimo iż konary dębu są cienkie, to korzenie zapobiegają łamaniu się i przewróceniu dzieli głębokiej lokalizacji. Kora dębu bezszypułkowego ma kolor szaro brunatny. Liście drzewa są baldaszkowate, górna blaszka jest zielona zaś dolna owłosiona. Kwiaty dębu są wiatropylne i rozdzielnopłciowe w formie kotków zwisających o bardzie żółtawej.
Surowcem leczniczym jest kora
Kora dębu bezszypułkowego wykazuje szereg właściwości cennych dla zdrowia, co za tym idzie jest powszechnie wykorzystywana w fitoterapii. Korę pozyskuje się z młodszych okazów dębów, zwykle ścinanych do celów gospodarczych. Istotnym elementem zbiorów jest okres pozyskiwania kory przed wypuszczeniem paków. Z czasem kora traci swe właściwości, stad istotny jest termin zbioru. Obrywa się korę drzew mających do pięciu lat i kolejno suszy.
Właściwości dębu
kora dębu ma działanie przeciwgrzybiczne oraz ściągające i przeciwzapalne. Stosuje się ją zarówno do wewnątrz jak i na zewnątrz. Pijąc napar z kory dębu pomaga on na biegunkę, problem z jelitami oraz trudności trawienne. Skład kory dębu działa hamująco na wchłanianie wody przez jelita, dzięki czemu kora przywraca prawidłowy cykl wypróżnień. Ponadto kora dębu bezszypułkowego działa bakteriobójczo. Przeciwwskazaniem do stosowania kory dębu jest podrażnienie błony śluzowej żołądka bądź jelit. Prócz układu pokarmowego kora dębu doskonale spisuje się w odkażaniu jamy ustnej oraz niszczeniu pałeczek duru brzusznego, czerwonki w organizmie. Wyciąg z kory dębu stosowany jest także w leczeniu zaburzeń cyklu miesiączkowego i chorobach narządów rodnych.
Zewnętrzne stosowanie
Na zewnątrz napar z kory dębu posłużyć może do przemywania ran oraz okładów. Z uwagi na działanie ściągające to doskonały preparat na oparzenia oraz inne zmiany skórne. Popularnym zastosowaniem kory są płukanki wzmacniające na włosy i skórę głowy. Spotyka się wiele kosmetyków do pielęgnacji włosów zawierających korę dębu jako główny składnik, również barwiący.
