Astma atopowa, zwana też alergiczną należy do najpopularniejszych odmian dychawicy oskrzelowej. Występuje coraz szerzej i charakteryzuje się typowymi napadami duszności i kaszlu oraz trudnością w złapaniu powietrza. Warto jest wiedzieć jak zapobiec rozwojowi astmy, jak też jakie są przyczyny występowania tej choroby. Bez wątpienia astma alergiczna to choroba cywilizacyjna XXI wieku. Dotyka w szczególności dzieci.
Astma atopowa – przyczyny i objawy
Objawem na gruncie fizykalnym astmy alergicznej jest nadrreaktywnosć oskrzeli powodująca skurcz w chwili zetknięcia się z alergenem. Odróżnić należy astmę atopową od nieatopowej, bowiem astma niealergiczna powodowana jest przez bakterie, infekcje wirusowe czy wysiłek. Niestety zdecydowana większość astmatyków, w szczególności dzieci cierpi na astmę atopową.
Nie należy do chorób trudnych do rozpoznania, aczkolwiek bardzo ciężko jest określić jednoznacznie alergeny ją wywołujące. Diagnoza alergenów to klucz w leczeniu i terapii. Dzięki znajomości co nas uczula i powoduje skurcz oskrzeli można nie tylko unikać alergenów, ale i odczulać organizm prowadząc do całkowitego wyleczenia z astmy. Dzieci są obserwowane zwykle około pięciu lat zanim kuracja stanie się w pełni skuteczna. Często u dzieci obserwowane są typowe objawy przeziębienia i infekcji dróg oddechowych, które tak naprawdę są objawem astmy atopowej.
Kluczowe objawy astmy atopowej
Do charakterystycznych objawów jakie daje astma atopowa należy przede wszystkim świszczący kaszel, zwykle nocny, pojawiający się okresowo, najczęściej w określonej porze roku. Ponadto kaszel występujący po wysiłku i przedłużający się po infekcji. Typowymi objawami jest napad kaszlu ustępujący dopiero po aplikacji leku, jak też ucisk w klatce piersiowej.
Tym objawom często towarzyszy nieżyt nosa, zapalenie spojówek i atopowe zapalenie skóry o podłożu alergicznym. Co więcej ataki astmy powodowane są nie tylko nasileniem kontaktu z alergenem, czy wysiłkiem, ale również stres, czy silne emocje mogą je wywołać. W wyniku przyspieszonej pracy serca drogi oddechowe ulegają zwężeniu i pojawiają się trudności z oddychaniem, a w ostrym napadzie także niedotlenienie mózgu, widoczne poprzez sinienie ust, nosa. Zdarza ją się przypadku utraty przytomności w wyniku ataku astmy atopowej, aczkolwiek są to skrajne i nieliczne przypadki.
Diagnostyka astmy
Rozpoznanie astmy atopowej to dopiero początek diagnostyki, bowiem w leczeniu niezbędne jest znalezienie przyczyny schorzenia. U każdego pacjenta kombinacja alergenów, ich ilość i natężenie wywołujące atak mogą być inne. Pomagają w diagnostyce testy alergiczne. Wespół z wywiadem i obserwacją pacjenta mogą uskutecznić leczenie i pozwolić na monitorowanie terapii. Wykonuje się je ze skóry jak i z krwi.
Te skórne uchodzą za bardziej wiarygodne i polegają na obserwacji objawów reakcji alergicznej na skórze. Wystąpienie bąbla w miejscu kontaktu z alergenem potwierdza alergię. W badaniu krwi bada się występowanie swoistych przeciwciał IgE przeciw alergenom wziewnym. Kolejnym współczynnikiem wskazującym na alergię jest poziom eozynofili – podwyższony wskazuje na alergię bądź występowanie pasożytów.
Ponadto w diagnostyce astmy atopowej wykonuje się spirometrię mierząc stopień zwężenia oskrzeli. Dokonuje się również badania PEF, czyli określenia szczytowego przepływu wydechowego. Przyczyną występowania astmy atopowej często są geny. Gdy chociaż jedno z rodziców ma astmę, to dziecko jest zagrożone ryzykiem na poziomie 30% zachorowania. Bywa i tak, że odpowiedzialność za zachorowanie ponosi stopień zanieczyszczenia środowiska.
Leczenie i profilaktyka
Leczenia bazuje na leczeniu objawów astmy atopowej. Polega głównie na eliminacji z otoczenia alergenów, jak i odczulaniu. W sytuacji ataku astmy podaje się leki rozkurczowe, przeciwhistaminowe i kortykosteroidy. Brak odpowiedniego leczenia astmy prowadzi do rozedmy i włóknienia płuc, czasem zespołu przewlekłego serca płucnego. W medycynie alternatywnej na astmę atopową poleca się biorezonans magnetyczny.
Astmatykom pozostaje przyjmować leki antyalergiczne, unikać alergenów i nie dopuszczać do infekcji oraz rozwoju stanów zapalnych dróg oddechowych. Ponadto zaleca się dużo ruchu, świeże powietrze i unikanie tytoniu, wilgoci, dumy oraz wszelkich elementów podrażniających jak zapachy kwiatów, czy podejrzane pokarmy, kurz, stres.
