Miodunka plamista – oczyszcza płuca ze smogu

Miodunka plamista (Pulmonaria officinalis) nazywana bywa również lekarską. Należy do roślin z rodziny ogórecznikowatych i jest bylina ciepłolubną, w Polsce spotykana na Pomorzu oraz w zachodniej części kraju. Porasta lasy liściaste, wybiera stanowiska wilgotne. Jest rośliną leczniczą, jednak rzadko stosowaną. O wiele częściej jest uprawiana na rabatach jako roślina dekoracyjna.

Dekoracyjny wygląd i niezwykłe właściwości

Roślina wyróżnia się nakrapianymi liści oraz kolorowymi kwiatami pięknie wybarwiającymi się w czasie. Kwitnie jako jedna z pierwszych roślin wiosną. Niegdyś stosowana i ceniona w medycynie naturalnej pod nazwą płucnik lub suchotnik, bowiem pomagała w leczeniu chorób układu oddechowego, zwłaszcza płuc oraz oskrzeli.

Z uwagi na występowanie rośliny od marca do maja była też składnikiem wielu mieszanek ziołowych i kuracji roślinnych na wzmocnienie wiosenne. Do celów leczniczych stosuje się ziele, ale wykorzystać też można liście. Najczęściej miodunkę przyjmuje siew postaci naparu. Roślina osiąga zaledwie 30 cm wysokości z owłosiona łodygą i lancetowatymi liśćmi w białe plamki zadziwia bogactwem swego składu i działania. Posiada kłącze krótkie i rozgałęzione, rozmnaża się rozłogowo tworząc zwarte kępy.

Kwitnie początkowo na kolor niebieski i czerwony z czasem przyjmując fioletową barwę kwiatostanu. Kolor kwiatów zależny jest od kwasowości gleby. Nie bez powodu roślina nazywana jest miodunką, gdyż jest rośliną miododajną cenioną przez pszczoły.

Miodunka plamista – lecznicze właściwości

Poza antycyjanami w miodunce znajdziemy łatwe do przyswojenia związki krzemu, alantoinę oraz śluzy, saponiny, garbniki i flawonoidy. Ponadto w składzie są także sole mineralne oraz witaminy A, B, C i E. Miodunka plamista znajduje szerokie zastosowanie do wewnątrz, zwłaszcza w schorzeniach oddechowych, jak przewlekłe stany zapalenia oskrzeli, czy gruźlica, zapalenie płuc, rozedma płuc itp. śluzy zawarte w miodunce doskonale działają osłonowo na błony śluzowe układu oddechowego i pokarmowego.

Garbniki oraz saponiny są za to odpowiedzialne za ograniczenie kaszlu a wzmożenie odruchu wykrztuśnego. Tym samym napar z miodunki doskonale łagodzi chrypkę, eliminuje krwioplucie i nawilża błonę śluzową gardła minimalizując bolesność. Ponadto napar stymuluje tkanki do regeneracji oraz zwapnienia ognisk gruźliczych.

Co więcej miodunka plamista działa przeciwkrwotocznie, ściągająco hamując nieżyty żołądka i biegunki. Jest tez zielem stosowanym w leczeniu chorób nerek, dny moczanowej, bowiem działa delikatnie moczopędnie. Dzięki tym właściwościom można uznać iż zioło należy do ziół odtruwających i oczyszczających organizm.

Uwaga!

Miodunka plamista nie powoduje skutków ubocznych, jednak warto przestrzegać zalecanej dawki w kuracji, bowiem nadmiar miodunki może powodować zaparcia.

Właściwości lecznicze w użytkowaniu na zewnątrz

Miodunkę stosować można również w postaci kompresów i okładów na rany. Działa ona ściągająco na rany i podrażnienia a także hamująco na krwotoki. Bez wątpienia wzmacnia skórę, poprawia jej kondycje oraz przyspiesza procesu regeneracji. Ponadto łagodzi objawy trądziku, wpływa kojąco na podrażnienia i jest doskonałym uzupełnieniem pielęgnacji cery mieszanej, wrażliwej. Zauważa się także działanie wzmacniające na włosy, dodające im blasku i zdrowego wyglądu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *