Nasturcja większa (Tropaeolum majus) to roślina rodem z Ameryki Południowej, występuje zwłaszcza w Boliwii oraz Peru. Jest szczególnie cenioną i lubianą rośliną dekoracyjną, uprawiania na wszystkich kontynentach. Należy do roślin jednorocznych. Dorasta do 20cm wysokości i rozrasta się poprzez pędy boczne, może być prowadzona na pnącze.
Charakterystyka rośliny – nasturcja większa
Nasturcja większa charakteryzuje się bogactwem kwiatów, różnorodnością koloru ale również żyłkowatymi liśćmi. Kwitnie na żółto, pomarańczowo lub czerwono od lipca do września. Lubi gleby gliniaste i piaszczyste oraz wilgotne podłoże oraz słoneczne stanowisko. Surowcem leczniczym nasturcji większej są liście zarówno świeże, jak i suszone, a także kwiaty oraz nasiona strączkowe.
Właściwości dla zdrowia
Za właściwości lecznicze nasturcji odpowiada skład, a w nim znajdują się glukozynolany oraz olej gorczycowy, jak tez flawonoidy, witamina C oraz karotenoidy. Nasturcja od wieków jest używana leczniczo w Ameryce, do Europy sprowadzono ją w 1600 roku jako środek do dezynfekcji. Do dziś ceni się jej właściwości antybiotyczne oraz antyseptyczne. Stosuje się ją jako środek odkażający drogi moczowe oraz drogi oddechowe.
Zalecana przy wewnętrznych infekcjach bakteryjnych jak również na zewnątrz do leczenia skaleczeń i ran. Ponadto suszone pąki działają silnie przeczyszczająco nie szkodząc florze bakteryjnej jelit, tym samym jest skutecznym i bezpiecznym naturalnym środkiem przeczyszczającym i jednocześnie oczyszczającym organizm ze zbędnych substancji, w tym toksyn.
Źródło witamin
Nasturcja większa to źródło witaminy C, która uodparnia i wspomaga organizm w walce z przeziębieniem, grypą itp. Co więcej roślina posiada zdolność do stymulacji produkcji krwinek czerwonych, a także jest skutecznym środkiem na szkorbut. Ciekawa właściwością nasturcji jest wykorzystanie jej na porost włosów i wzmocnienie ich. Z uwagi na działanie odkażające stosowana zewnętrznie zapobiega zakażeniom grzybami, drożdżami.
W medycynie ludowej nasturcja znana jest również jako środek uśmierzający ból mięśni. Najsilniejsza moc posiada świeżo zebrane ziele stosowane na zewnątrz. Od dawna aż do dziś nasturcja stosowana jest powszechnie w medycynie andyjskiej, głównie jako lek wykrztuśny i dezynfekujący. Napar z liści nasturcji polecany jest na wzmocnienie odporności i oczyszczenie oskrzeli.
Coraz więcej badań wskazuje iż roślina wykazuje aktywność przeciw nowotworom, zwłaszcza sukcesy odnosi w leczeniu chorób genitalno-moczowych, stanów zapalnych skóry głowy. Leczy się nią łysienie, łupież.
Zastosowanie
Izotiocyjanian benzylu znajdujący się w nasturcji większej hamuje bakterie i grzyby w tym bakterie Gram dodatnie i ujemne, to cenna właściwość wykorzystywana również w medycynie konwencjonalnej i przemyśle farmaceutycznym. Tym samym nasturcja większa dodawana jest do leków na serce, płuca, nerki i wielu innych. Stosowana jest również w preparatach na trądzik i łojotok hamując świąd i pokonując bakterie żywiące się sebum.
Poza zwalczaniem baterii, również takich jak paciorkowce i salmonella nasturcja posiada zdolności regulacyjne w zakresie cyklu miesiączkowego. Dawki przyjmowania nasturcji zależne są od wieku i predyspozycji pacjenta, ale także od oczekiwań względem poprawy zdrowia w wybranym obszarze. Powszechnie wykonuje się z nasturcji nalewki, napary oraz syropy i ekstrakty.
