Choroba afektywna dwubiegunowa – jest to ciężka choroba, która wymaga leczenia psychiatrycznego. Przebiega ona w dwóch etapach, które dzielą się na przemian jako mania i depresja.
Choroba afektywna dwubiegunowa – najczęściej zaczyna się od manii
Osoba chora żyje w zupełnie innym superlatywach. Życie wydaje się piękne, kolorowe (dosłownie) otoczone w niesamowite barwy, czuje się jak w ,,raju” na ziemi. Najistotniejsze dla tych osób w tym momencie jest to aby cieszyć się życiem. Mania jest na tyle złożona że za każdym razem występują różne epizody, czasem razem, lecz też osobno.
Osoba chora żyje w euforii, w której nie patrzy na sprawy przyziemne takie jak finanse (pieniądze) gdzie niekiedy potrafi je wydawać bezmyślnie. Chce w tym momencie zmieniać świat na lepszy, rozdając pieniądze dla biednych. Chcą wspomagać rodzinę, dzielą się wszystkim co mają, a jak ich braknie to zaciągają pożyczki lub cenne wartościowe przedmioty sprzedają albo zanoszą do lombardu, aby tylko uczynić życie lżejszym innym.
Osoby te cechuje niesamowita szczerość udzielania pomocy, chęć pomagania innym. Osoba w manii jest bardzo szczęśliwa. Natomiast w tym momencie bardzo cierpią najbliżsi (mąż lub żona, oraz dzieci) którzy nie potrafią sobie z tym stanem poradzić. Mania uderza również w inną stronę, nie tylko finansową ale również religijną i erotyczną.
Choroba afektywna dwubiegunowa i jej przebieg
W tej pierwszej czują niesamowitą potrzebę duchową, często chcą nawracać innych nakłaniając do chodzenia do kościoła, do wiary w Chrystusa. W tym stanie czują się jak ksiądz lub misjonarz. Są tak głęboko przekonani co do swoich racji, swojej wiary, że nie wolno zaprzeczać, ponieważ może to wywołać gniew i agresję. Często chorzy czują potrzebę łączności z Chrystusem i potrzebują jego ciągłej obecności, modlą się i płaczą na przemian, oraz nawracają innych. Natomiast w sferze erotycznej osoba chora czuje się ciągle niezaspokojona pod względem uczuciowym i seksualnym.
Ciągle czegoś szukając, czuje się wiecznie niezaspokojona, szczególnie pod względem uczuć, przetwarzając to na sferę erotyczną myśląc że (mąż lub żona) nie okazuje w tym względzie uczuć i aby to sobie zrekompensować wdaje się w liczne romanse i pewnie niebezpieczne sytuacje aby zaspokoić swoje potrzeby i poczuć się dowartościowanym i wyjątkowym co często jest wykorzystywane przez osoby płci przeciwnej. Przy tym epizodzie chorobowym często padają słowa o rozwodzie ze strony osoby chorującej gdyż odczuwają że osoba im bliska nie spełnia ich oczekiwań, oraz zrozumienia – tak przynajmniej odczuwają.
Po tym ciężkim okresie manii u chorego pojawia się jeszcze cięższy okres – okres depresji, wtedy następuje obwinianie siebie, chęć naprawy za wyrządzone krzywdy, co powoduje zachowania destrukcyjne a to doprowadza do tego, że te przygnębienie doprowadzi wręcz do fizycznego bólu. Smutek ogarniający w tym momencie ciało i ,,duszę” jest nie do zniesienia dla tej osoby, która może sobie wyrządzić krzywdę. Dlatego bardzo ważne jest leczenie i przede wszystkim niebagatelizowanie pewnych objawów które mogą wskazywać na tę chorobę.
