Przerost łechtaczki to nie lada kłopot, bowiem łechtaczka to nie tylko źródło przyjemności. W wyniku klitoromegalii łechtaczka ulega przerośnięciu i staje się bardziej wrażliwa. Budują ją tysiące zakończeń nerwowych, dzięki czemu jest erogennym miejscem ciała. Łechtaczka u zdrowej kobiety ma wielkość ziarenka groszku i zlokalizowana jest na łączeniu warg sromowych mniejszych.
Przerost łechtaczki – przyczyny
Klitoromegalię, czy też hipertrofię łechtaczki bo i tak określa się przerost łechtaczki powodują zaburzenia genetyczne lub hormonalne. Przerost łechtaczki może być zarówno wrodzony jak i nabyty. Zwykle przerost łechtaczki rozpoznaje się po porodzie. Występuje on w wyniku zaburzeń hormonalnych towarzyszących zmianom nowotworowym jak też współistniejąc w zespole policystycznych jajników. Wrodzony przerost łechtaczki wynika najczęściej z przerostu nadnerczy bądź zespołu Edwardsa ( dodatkowy chromosom 18).
Diagnostyka i leczenie
Odpowiednia diagnostyka pozwala stwierdzić przerost łechtaczki wraz z przyczyną jego występowania. Dzięki szczegółowym badaniom można wdrożyć odpowiednie leczenie. Czasem wystarczy przyjrzeć się objawom takim jak hirsutyzm, męska barwa głosu i inne symptomy wskazujące u kobiety na płeć męską by stwierdzić zaburzenia hormonalne. To zwykle wina gromadzenia się w nadmiarze androgenów, jednak w przypadku przerostu łechtaczki nie jest to tak oczywiste. W diagnostyce wskazana jest tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy.
Gdy chodzi o dziecko łechtaczka jest chirurgicznie redukowana. Niektórzy lekarze uważają to za zabieg estetyczny, inni jako konieczność dla prawidłowego rozwoju sąsiadujących struktur. Warto w tym miejscu nadmienić iż łechtaczki różnych kobiet różnią się, także wielkością. Przerost łechtaczki zazwyczaj jest wada wrodzoną.
Leczenie przerostu polega na leczeniu przyczyny występowania przerostu. Jeśli za ten stan odpowiedzialne są hormony wprowadza się odpowiednią terapię hormonalną, jeżeli natomiast przyczyna jest nowotwór leczenie ukierunkowane jest na minimalizacje jego rozwoju, podobnie jest z torbielami i guzami niezłośliwymi. Nie zawsze wystarczają leki doustne, czasem potrzebny jest zabieg chirurgiczny i nie jest tu mowa o redukcji łechtaczki a np. nerwiakowłókniaków.
Ponadto w zakresie przywrócenia wielkości łechtaczki dostępna jest klitoroplastyka. Czasem zabieg ten wykonywany jest do wydobycia spod skóry łechtaczki, gdy jest zbyt mocno ukryta. Niestety zabieg ten jest obarczony wysokim ryzykiem powikłań. Zaletą zabiegu jest poprawa estetyki i komfortu podczas współżycia.
Rozmiar łechtaczki
Trudno jest wskazać na standardowy rozmiar łechtaczki, bowiem jej wielkość zależy od zbyt wielu czynników jak chociażby wzrost i waga kobiety. Zakłada się w medycynie, iż prawidłowy rozmiar nie powinien przekraczać pół centymetra. Przerost łechtaczki dotyczy zmian większych od 5 milimetrów. Co ważne rozmiar ten dotyczy stałej wielkości łechtaczki. Objawem przerostu jest zwykle ból podczas stosunku.
W diagnostyce przyjmuje się 5 stopniowa skalę Pradera do oceny przerostu. Ostatni stopień skali powoduje zrośniecie się warg sromowy. Największa łechtaczka jaką diagnozowano miała 10 cm długości. W samych Stanach Zjednoczonych aż 20 tysięcy kobiet rocznie jest poddawana zabiegom redukcji łechtaczki. Pamiętać warto, ze przerost łechtaczki najczęściej towarzyszy innym deformacjom narządów płciowych kobiety.
