Kukurydza zwyczajna (Zea mays) jest rośliną uprawną należąca do czołówki roślin uprawnych świata. Uprawia się ja jako paszę, jak też surowiec jadalny przez człowieka. Kukurydza należy do rodziny wiechlinowatych i wywodzi się z Ameryki. Powszechnie rośnie także w Polsce, aczkolwiek preferuje klimat ciepły.
Surowiec leczniczy i spożywczy – kukurydza zwyczajna
Kukurydza zwyczajna jest zbierana w postaci ziaren i mielona na mąkę, wykorzystywana na olej oraz kaszę. Leczniczo wykorzystuje się tak zwane znamię kukurydzy wraz ze słupkiem, które potocznie określa się jako wąsy. Kukurydza jest roślina jednoroczną dorastającą do 2,5 metra, a specjalne odmiany osiągają nawet 6 metrów wysokości.
Roślina wyróżnia się źdźbłem oraz gąbczastym rdzeniem, lancetowatymi długimi liśćmi. Owoc kukurydzy stanowi żółty ziarniak. Co ciekawe roślina posiada jednocześnie kwiaty męski i damskie. Męskie występują pod postacią wiechy, zaś żeńskie kolby. Okres kwitnienia kukurydzy przypada na lipiec i sierpień.
Właściwości lecznicze kukurydzy
Ziarn kukurydzy jest źródłem białka oraz tłuszczu a także węglowodanów. Ponadto w kukurydzy występuje wiele witamin w tym B, C, D i E, K, a także składniki mineralne takie jak potas, żelazo, magnez oraz fosfor. Dzięki takiemu składowi ziarna są bardzo odżywcze. Zauważyć należy iż znamię kukurydzy działa moczopędnie i zaleca się jego spożywanie przy zapaleniu pęcherza moczowego oraz schorzeniach dróg moczowych.
Prócz tego znamię i ziarno znane jest z dużej zawartości potasu i flawonoidów. Te ostatnie regulują krążenie krwi, ciśnienie tętnicze oraz pomagają w wyzbywaniu się toksyn z organizmu. Flawonoidy zapobiegają wielu chorobom, uodparniają a także powstrzymują procesy starzenia, dobroczynnie wpływają na kondycję skóry.
Zastosowanie ziarna kukurydzianego
Znamiona kukurydzy wykorzystuje się w leczeniu stanów zapalnych, zwłaszcza łącząc działanie przeciwzapalne z moczopędnym w kuracji zapalenia nerek,, miedniczek nerkowych. Kolejną ich właściwością jest zwiększenie krzepliwości krwi i przyspieszenie przemiany materii oraz przeciwdziałanie bólom o podłożu reumatycznym.
Kukurydzę poleca się osobom otyłym, bowiem jej kaloryczność jest stosunkowo niewielka w zderzeniu z właściwościami usprawniającymi trawienie i wydalanie z organizmu zbędnych składników. W kukurydzy występuje luteina oraz zeaksantyna, które odpowiadają za wzrok oraz wygląd skóry. Należy pamiętać również o tym, iż kukurydza przyczynia się do produkcji estrogenu i testosteronu.
Zastosowanie kukurydzy jest bardzo szerokie, gdyż poza surowcem leczniczym kukurydza znajduje swe miejsce w gastronomii, kuchni jak również w hodowli zwierząt jako pasza. Roślinę zjadają zwierzęta w całości wraz z pędami zielonymi. Zauważyć należy iż poza pastewnym zastosowaniem pędy mogą być użyte w produkcji papieru.
Sposoby użycia
Kukurydze poza jedzeniem jej gotowanej, smażonej, czy marynowanej można spożywać pod postacią wywarów. Odwar przygotowuje się ze znamion kukurydzy, wystarczy 2 łyżeczki suszonych znamion zalać szklanką wody w temperaturze pokojowej, po czym ogrzewać mieszaninę kilka minut pod przykryciem. Tak przygotowany płyn wymaga odcedzenia, wystudzenia i picia cztery razy na dobę pomiędzy posiłkami. Znacznie łatwiejszym sposobem użycia jest herbata. 50G suszu znamion kukurydzy wystarczy zalać wrzątkiem i zaparzyć pod przykryciem.