Turzyca piaskowa (Carex arenaria) jest byliną z rodziny ciborowatych. Roślina pochodzi z Europy, a występuje również w Ameryce i Australii. Na terenie Polski jest rośliną powszechnie występującą, zwłaszcza na wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Poza wybrzeżem spotyka się ja również w dolnym biegu Odry i Wisły. Ceni sobie gleby piaszczyste, zwłaszcza wydmy. W Polsce została objęta ochroną gatunkową.
Turzyca piaskowa – pokrój
Roślinę wyróżnia wzniesiona łodyga, która w trakcie owocowania lekko zwisa. Pokrój rośliny jest trójkanciasty. Wysokość do której dorasta sięga 15-60 cm. Liście turzycy są podobne do łodygi i cechuje je brązowawy kolor. Blaszki liści maja około 3 mm szerokości, zaś kwiaty są kłosami zebranymi po kilka. Mają one około centymetra długości. Kwiaty męskie usadowione są w górnej części kwiatostanu zaś żeńskie w dolnej.
Turzyca jest rośliną wiatropylną. Owocem turzycy jest orzeszek mający zaledwie 5 mm i żółtobrązową barwę. Ziele kwitnie wyłącznie w maju i czerwcu. Rozrastanie się rośliny jest charakterystyczne dla tego gatunku bowiem roślina rozmnaża się rozłogowo w sposób liniowy. Rozłogi mogą osiągać nawet dwa metry długości.
Właściwości lecznicze turzycy piaskowej
Surowcem zielnym turzycy jest jej kłącze, które obfituje w aminokwasy oraz zawiera olejki eteryczne, garbniki, służy i flawony. Przede wszystkim kłącze turzycy działa przeczyszczająco, oczyszcza ono krew, wyzbywa się toksyn a ponadto wykazuje działanie moczopędne.
Wśród właściwości towarzyszących warto wspomnieć iż turzyca piaskowa wzmacnia naczynia krwionośne oraz działa przeciw wysiękowo, pomaga również na zmiany gruźlicze i rany. Kłącze turzycy doskonale uzupełnia niedobory aminokwasów w organizmie. Obserwuje się działanie napotne turzycy wykorzystywane w regulacji przemiany materii.
Zastosowanie w ziołolecznictwie
Homeopatyczne zastosowanie turzycy piaskowej jest bardzo szerokie. Stosuje się z niej samodzielne napary jak również dodaje ją do mieszanek ziołowych o rozmaitym przeznaczeniu i złożonym działaniu. Odwar z turzycy zielarze polecają na bóle reumatyczne oraz zaburzenia metaboliczne. Wspomaga on w szczególności metabolizm skóry.
Na zewnątrz turzycę stosuje się pod postacią okładów na wypryski i trudno gojące się rany. Zaleca się również w pielęgnacji cery trądzikowej i zwiotczałej przemywanie odwarem z ziela. Z uwagi na działanie napotne i wykrztuśne turzycę stosuje się w napadach kaszlu i nieżytu układu oddechowego. Mając na uwadze asparginę w składzie ziela można ją stosować w odchudzaniu i pozbywaniu się nadmiaru tkanki tłuszczowej.
Sposoby zażywania
Na rynku dostępne są zarówno gotowe preparaty z turzycą lub na bazie turzycy piaskowej, jak też można znaleźć szereg przepisów na własnoręczne przygotowanie domowymi sposobami nalewki, bądź ekstraktu z turzycy. Do najpopularniejszych form aplikacji turzycy nalezą odwary i napary służące okładom, przymoczkom i piciu leczniczemu. Przygotowując odwar należy pamiętać aby nie gotować go dłużej niż pół godziny, gdyż po tym czasie ziele traci swe właściwości. Dawki odwaru to szklanka do dwóch na dobę.
