Zespół Cushinga objawia się podwyższonym stężeniem kortyzolu w surowicy krwi. Kortyzol jest hormonem jaki produkują nadnercza, jego nadmiar może być powodem przyjmowania leków sterydowych, guza przysadki bądź guza nadnerczy.
Zespół Cushinga – przyczyny i objawy
Typowym i diagnostycznym objawem zespołu Cushinga jest nienaturalne przybieranie na wadze. Otyłość te wyróżnia gromadzenie się i skupienie tkanki tłuszczowej w części centralnej ciała jaka jest twarz, tułów oraz kark (bawoli kark). Tkanka tłuszczowa w sposób nienaturalny obserwowana jest też w okolicy obojczyków, gdzie odkłada się w tzw. poduszeczki tłuszczowe. Schorzenie powodowane jest przez zaburzenia hormonalne.
Mimo iż mówi się iż powoduje zespół Cushinga cukrzyca, to nie jest to do końca prawda, bowiem cukrzyca zaburza jedynie gospodarkę hormonalną, która wpływa na produkcje kortyzolu. Tym samym cukrzyca jedynie pośrednio powoduje Zespół Cushinga, podobnie jak inne choroby takie jak PCOS, niedoczynność tarczycy, czy astma, alergia, AZS itd. wszystkie te schorzenia zaburzają gospodarkę hormonalną, w tym produkcje kortyzolu.
Nadmiar kortyzolu zwiększa apetyt
Nadprodukcja kortyzolu objawia się niepohamowaną ochotą na tzw. niezdrowe jedzenie. Wysokokaloryczne przekąski tuczą, jednak hormon – kortyzol wzmaga apetyt do tego stopnia iż nie umiemy sobie odmówić. Efektem jest nadwaga. Regulacja poziomu kortyzolu poprzez stosowne leki zapobiega dramatycznej chęci odchudzania się i próbom realizowania diety bez zamierzonych efektów.
Cukrzyca typu 2 i insulina
Cukrzyca i nadwaga to odwieczna para. Trudno jest zachować prawidłowa wagę zmagając się zarazem z cukrzyca typu 2. dla wielu osób to nie lada wyzwanie, bowiem większa waga to również większa dawka insuliny wymagana przez organizm, co za tym idzie również zwiększone ryzyko braku kontroli nad glikemią.
Insulina sama w sobie tuczy, więc zwiększenie jej dawki nie jest celowe. Z tych właśnie powodów diabetycy winni dbać o dietę, odciążając układ krążenia, wątrobę i również kręgosłup który musi udźwignąć masę ciała. Leki na cukrzycę sprzyjają przybieraniu na wadze. Obecnie coraz częściej stosuje się metforminy, które mają odpowiadać za spadek masy ciała.
Depresja i stres a nienaturalna otyłość
Leki na depresję nie powodują otyłości, ani nie zwiększają apetytu, jednak sama depresja sprzyja zajadaniu problemu. To zmiana nastroju wpływa na to czy jemy, czy tez nie. Podobnie bywa z napadami stresu. Jedni tyją poprzez zajadanie stresu, inni w wyniku głodzenia siew sytuacji stresowej i nagłego dostarczenia pożywienia po takim epizodzie. Bardzo często bezsenność sprzyja nieuzasadnionemu spożywaniu jedzenia.
W sytuacji kiedy jemu ponadprogramowo nie am znaczenia co jemy, chociaż zwykle są to produkty wysokokaloryczne. Warto dodać iż alkohol również jest kaloryczny i odkłada się na brzuchu, udach, biodrach. Wymienione wyżej zaburzenia wpływają na nadprodukcje kortyzolu, który nas popycha do sięgnięcia po kolejną przekąskę. Unikając zaburzeń takich jak depresja, stres, zaburzenia snu unikniemy nadprodukcji kortyzolu a co za tym idzie również nadwagi i zwiększonego apatytu.
