Nordic walking to sport, który w ostatnich latach zdobył na popularności. Cieszy się powodzeniem szczególnie u starszych osób z problemami zdrowotnymi. Jest kilka cech, które odróżniają go od zwykłego spacerowania – warto je poznać.
Dla kogo nordic walking?
Chodzenie z kijkami to głównie propozycja dla osób starszych, które potrzebują wysiłku fizycznego. Nordic walking stworzono jako formę treningu całorocznego dla narciarzy biegowych. Ten sport pozwala uaktywnić całe ciało przy jednoczesnym zminimalizowaniu ryzyka kontuzji ruchowych.
Właśnie dlatego jest idealny dla osób starszych. Pod warunkiem jednak, że uprawia się go prawidłowo. Nie jest to zwykły spacer z podpieraniem się kijkami, za jakiego zwykło go uważać wiele osób. To bardzo energiczny sport, w którym uaktywnione są górne partie ciała. Pozwala on spalić wiele kalorii i uelastycznić całe ciało. To intensywny wysiłek fizyczny porównywany do szybkiego truchtu. Choć preferują go głównie seniorzy, mogą go uprawiać dla kondycji osoby w każdym wieku.
Prawidłowa technika chodzenia
Nie jest łatwo nauczyć się prawidłowo trenować nordic walking. Podstawą jest znalezienie swojego własnego rytmu. Początkowo zaleca się, by spacerować z kijkami zwisającymi luźno wzdłuż tułowia. Następnie po znalezieniu własnego tempa, warto dołączyć pracę rąk i kijków. Kije powinny opierać się o podłoże pod kątem 60 stopni. Trzymać je należy blisko tułowia. Uchwyt zaś rozluźnia się pod koniec fazy odepchnięcia.
Środek ciężkości podczas spaceru z kijami utrzymywany jest w optymalnym miejscu. To dlatego udaje się uaktywnić całe ciało bez poczucia wielkiego przeciążenia którejś z jego partii.
Specjalny dobór kijów
Kije do nordic walking nie mogą być przypadkowe. Każdy trenujący powinien mieć własną parę dostosowaną do jego wymiarów. Nie należy wymieniać się między sobą kijami. Wynika to z ich specyficznych właściwości i rozmiarów. Używanie cudzego kija będzie dla nas niekomfortowe – i bardzo słusznie. Długość kija należy dopasować do swojego wzrostu i stopnia zaawansowania w treningach. Wybór kija musi też zależeć od materiału, z którego jest on zrobiony. Innych kijków używa się przy trekkingu po równym betonowym podłożu. Innych zaś przy spacerowaniu po wzniesieniach i pagórkach.
Spacer z towarzyszem lub bez
Spacerowanie jest doskonałym sposobem na zażycie świeżego powietrza i robienie kondycji. Zwykły spacer może jednak nieco zbyt mocno obciążać kolana. Poza tym – nie oszukujmy się – jest nudny. Warto go zmienić na spacer z kijkami. Jeśli uda nam się znaleźć towarzysza do codziennych treningów – wówczas nordic walking będzie czystą frajdą. Jeśli wolimy spacerować wsłuchując się w śpiew ptaków i własne myśli – również nie ma przeciwwskazań.
Grunt, by robić to z przyjemnością, a wówczas rezultaty pojawią się bez wysiłku z naszej strony. Ważne jest to, że nordic walking uprawia się na świeżym powietrzu. Dzięki temu możemy robić intensywny trening praktycznie o każdej porze roku. Do spacerowania z kijkami nie powinny nas zrazić zaśnieżone ścieżki parkowe. W cudowny sposób ożywia się wtedy całe ciało i pobudza krążenie. Pół godziny treningu kilka razy w tygodniu w krótkim czasie przyniesie założone efekty.
