Usuniecie torbieli jajników – Torbiel jajnika (łac. cystis ovarii) to powszechnie znana choroba kobieca, która polega na występowaniu w obrębie jajnika patologicznej przestrzeni płynowej otoczonej ścianą. Torbiele jajnika zaliczane są do zmian łagodnych które nie powinny wzbudzać niepokoju, co równocześnie oznacza konieczność kontroli. Wśród torbieli jajnika wyróżnić można: torbiele surowicze, torbiele endometrialne, torbiele dermatoidalne. Przetrwały pęcherzyk Graffa jest zwykle torbielą o charakterze zmiany łagodnej, natomiast zmiany złośliwe skutkują rozwojem raka jajnika.
Przyczyny powstawania torbieli na jajnikach
Wskazuje się iż najczęstszą przyczyną powstawania torbieli jajników są zaburzenia hormonalne. Dlaczego? Otóż dzieje się tak dlatego iż w prawidłowym cyklu miesiączkowym każdej kobiety jeden z pęcherzyków Graafa rośnie, dojrzewa i pęka uwalniając komórkę jajową. W konsekwencji nieprawidłowej gospodarki hormonalnej może dojść do tego iż, pęcherzyk nie pęknie i wypełni się surowiczym płynem. Wówczas mówimy o powstaniu tak zwanej tzw. torbiel czynnościowej.
Do najczęstszych objawów tworzenia się torbieli czynnościowej zalicza się między innymi:
– zaburzenia cyklu miesiączkowego,
– dysfunkcje skutkujące plamieniem – poza miesiączkowe ,
– bóle w podbrzuszu.
Rodzaje torbieli jajników
Wśród najczęściej spotykanych rodzajów torbieli jajników zaliczamy:
– dziedziczne,
– czynnościowe,
– dermadoidalne,
– endometrioza.
Torbiele jajników dziedziczenie – ogólnie przyjęta jest teoria iż nie występuje dziedziczenie torbieli, niemniej jednak jeśli u matki występują zaburzenia hormonalne to istnieje duże ryzyko że u jej córek także te zaburzenia będą miały miejsce. W konsekwencji wiec zwiększa się skłonność do powstawania torbieli jajników u kobiet nieobarczonych tym dziedzictwem.
Torbiele jajników czynnościowe – to sytuacja w które pęcherzyk Graafa nie pęka, ale rośnie, skutkiem czego jest powstanie torbieli pęcherzykowej. Zdarza się również, że ciałko żółte nie zanika mimo braku zapłodnienia i powstaje z niego torbiel.
Zwyczajowo przyjmuje się iż torbieli czynnościowych nie leczy się i zanikają po kilku cyklach miesiączkowych. Jeśli jednak ginekolog zadecyduje inaczej może on zalecić terapię hormonalną. Leczenie może być długotrwałe. Lekarz dobiera leki regulujące cykl miesiączkowy (najczęściej są to środki antykoncepcyjne).
Torbiele jajników dermatoidalne – ten rodzaj torbieli wymaga interwencji chirurgicznej. Wynika to między innymi z tego iż tego typu torbiele mogą zawierać np. komórki tłuszczowe, włosy, tkankę kostną. Nie jest znana do końca przyczyna powstawania tego typu torbieli.
Endometrioza – o postaci zwyrodnieniowej endomendrium mówimy wówczas kiedy fragmenty śluzówki mają skłonność do odrywania się i przemieszczania się po organizmie. Często dostają się do jajników w konsekwencji czego tworzą się tzw. torbiele endometroidalne. Jeśli zaistnieje sytuacja w której zawartość torbieli wyleje się do jamy brzusznej, może dojść do zapalenia otrzewnej co może skończyć się tragicznie. By temu zapobiec, tego typu torbiele na jajnikach najczęściej usuwa się operacyjnie.
Objawy
Do najczęstszych objawów torbieli na jajnikach zaliczamy:
– silny ból w dole brzucha,
– nudności i wymioty,
– omdlenia,
– uczucie niepokoju,
– pogarszające się samopoczucie.
Wskazania do usunięcia torbieli jajnika
Wskazaniem do usunięcia torbieli jajnika jest zaciśnięcie naczyń krwionośnych doprowadzających krew do jajnika. W takim przypadku konieczna jest pilna operacja i usunięcie torbieli w celu zapobiegnięcia martwicy jajnika.
Innym wskazaniem operacyjnym jest pęknięcie torbieli. Do pęknięcia torbieli może dojść samoistnie lub podczas urazu, a nawet podczas badania ginekologicznego. W zależności od rodzaju i wielkości torbieli objawy mogą być ledwie zauważalne, pod postacią lekkiego pobolewania w podbrzuszu – jak w przypadku małych cyst czynnościowych, lub mogą narastać stopniowo i, prowadząc do wstrząsu, stanowić nawet zagrożenie życia.
Kolejnym wskazaniem do usunięcia torbieli jajników może być guz jajnika. Zabieg polega na wprowadzeniu do jamy brzusznej trzech trokarów przez otwory. Jeden otwór znajduje się tuż pod pępkiem, a dwa powyżej spojenia łonowego. Przez te otwory wprowadzany jest tor wizyjny oraz narzędzia chirurgiczne. Po uwidocznieniu guza wyłuszcza się go lub gdy jajnik nie nadaje się do rekonstrukcji – usuwa przydatki po stronie chorej. Uzyskany materiał wysłany jest do badania histopatologicznego. Istotne jest by pacjentka przed zabiegiem była na czczo. Po zabiegu, w zależności od samopoczucia, pobyt w szpitalu trwa od 2 do 3 dni.
Po zabiegu zalecamy jest oszczędzający tryb życia. Dla osób zatrudnionych zwolnienie lekarskie na okres do 2 tygodni. W 4 – 5 dobie po zabiegu wizyta w poradni celem zdjęcia szwów z ran pooperacyjnych. Badanie kontrolne po najbliższym krwawieniu miesięcznym.
Bardzo ważną rolę odgrywa odpowiednio wczesna diagnostyka i podjęcie prób leczenia. W tym celu przeprowadza się badanie ginekologiczne i ultrasonograficzne narządu rodnego a w niektórych przypadkach wykonuje się oznaczenie markerów procesu nowotworowego.
