Rzepik pospolity (Agrimonia eupatoria) to roślina wywodząca się z Ameryki Północnej. Występuje popularnie w Anglii, Szkocji a także niektórych rejonach Azji. Spotykana na rozdrożach, w suchych zaroślach oraz na terenach uprzemysłowionych. Ceni sobie suchą alkaliczną glebę oraz stanowiska słoneczne. Nasiona cechuje twardość i potrzeba stratyfikacji do wykiełkowania. Roślina bywa nazywana wieżą kościoła, bowiem jej długie kwiatostany przypominają strzeliste wieże kościelne.
Rzepik pospolity – charakterystyka rośliny
Zanim omówimy właściwości lecznicze rzepiku warto jest przyjrzeć się tej roślinie z bliska. Osiąga ona wysokość od pół metra wysokości do dwóch. Wyróżniają ją zielone pierzaste liście i niewielkie żółte kwiaty skupione w kłos. Zarówno liście jak też łodygę porastają włoski przypominające wąsy. Struktura liści od spodu jest żywiczna, a cała roślina wyjątkowo aromatyczna. Pachnie morelą, kwitnie od czerwca aż do września. Surowcem zielnym jest ziele rzepiku, jakie zbiera się wiosną, już w kwietniu. Istotną cechą rośliny jest barwnik żółty jaki zawierają korzenie rzepiku.
Rzepik pospolity – roślina lecznicza
Używanymi częściami roślin są suszone liście oraz kwiaty wraz z łodygami. Surowiec należy zbierać jeszcze przed zawiązaniem się torebek nasiennych oraz dbać o to by łodygi nie były grubsze niż pół centymetra. Następnie zebrane ziele wymaga suszenia i przechowywania w pojemnikach chroniących przed wilgocią oraz światłem. Ziele wyróżnia lekko aromatyczny zapach i gorzki smak.
Spotykane jest zarówno w tabletkach, kapsułkach jak też pod postacią herbaty, nalewki, ekstraktu. Substancjami ważnymi z punktu widzenia medycyny naturalnej w rzepiku są: garbniki oraz flawonoidy i pochodne kwercetyny. Rzepik zawiera też witaminy B3, C oraz K i PP. Ponadto znajdziemy w składzie rośliny cholinę, fitosterole i krzemionkę. Taki skład sprawia, że roślina jest cennym lekiem w medycynie naturalnej.
Właściwości rzepiku pospolitego
Kwiaty rzepiku są stosowane w produkcji napoju dietetycznego i tonizującego. Uważa się iż mają one zdolność do oczyszczenia krwi. Napój z rzepiku jest też popularnym środkiem na kaszel. Zawiera taniny, które działają wspomagająco na trawienie, łagodzą biegunkę i pomagają w schorzeniach jelit. Rzepik działa również ochronnie i regenerująco na błony śluzowe, zwłaszcza w obrębie układu pokarmowego.
Ponadto roślina działa moczopędnie będąc lekiem na choroby nerek, pęcherza oraz kamicę. Łącząc rzepik z jedwabiem kukurydzianym mieszankę można stosować w kuracji nietrzymania moczu. Wśród właściwości leczniczych rzepiku wymienia się również łagodzenie objawów żółtaczki i dolegliwości wynikających z choroby wątroby. Rzepik wspomaga detoks organizmu, a także uśmierza bóle reumatyczne, niweluje wysypki skórne, redukuje pryszcze i trądzik oraz pomaga na pleśniawki, stosowany na zewnątrz.
Rzepik pospolity nie tylko na rany
Rzepik w dawnych czasach służył jako środek na rany, przyspieszający gojenie się i oczyszczający rany. Działanie ściągające pomagało zatrzymać krwawienie, zaś właściwość antyseptyczna wspierała oczyszczanie. Okłady z rzepiku pomagają nie tylko na otwarte rany ale też na kontuzje takie jak zwichnięcie. Poza okładami rzepik sprawdza się na ból gardła, kaszel, astmę jak też żylaki.
Olejki eteryczne zawarte w rzepiku udrażniają nos, minimalizują gromadzenie się śluzu w oskrzelach a co za tym udzie przynoszą ulgę w oddychaniu. Wystarczy regularna kuracja wywarem z suszonych liści. Przygotować go można z jednej łyżeczki suszu na filiżankę wrzątku. Wywar można pić jak też stosować jako płukankę, czy okład
Mimo, iż rzepik jest uważany za bezpieczne i naturalne źródło aromatów spożywczych to może wywoływać reakcje alergiczne. W nadmiarze może spowodować zaburzenia trawienia oraz krwawienie. Rzepiku należy unikać w czasie ciąży i okresie karmienia piersią.
