Łagodny przerost prostaty – Łagodny przerost gruczołu krokowego – to schorzenie które charakteryzuje się nadmiernym przerostem elementów gruczołowych i komórek zrębu strefy przejściowej gruczołu krokowego. Chorobę tą można zaliczyć do bardzo popularnych i związanych z naturalnym procesem starzenia każdego mężczyzny. Łagodny przerost prostaty jak sama nazwa wskazuje w swojej łagodnej postaci nie stanowi zagrożenia dla życia pacjenta. Częstość występowania łagodnego przerostu prostaty szacowana jest na blisko 50% mężczyzn w populacji pięćdziesięciolatków i dochodzi do 90% wśród mężczyzn 80 letnich. Nasilenie dolegliwości związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego nasila się wraz z wiekiem.
Przyczyny i rodzaje przerostu prostaty
Przyczyn łagodnego przerostu prostaty najczęściej upatruje się w średniej wieku i zmian zachodzących wówczas w organizmie mężczyzny. Trudno jest jednoznacznie określić moment w którym może dojść do łagodnego przerostu dlatego etapy choroby zostały podzielone na trzy okresy.
Pierwszy z nich to okres początkowy. Charakteryzuje się on występowaniem częstomoczu szczególnie w nocy, sporadycznie w ciągu dnia. Stopniowo narastają trudności z oddawaniem moczu a strumień moczu stopniowo maleje. Występują częste parcia na pęcherz w skutek czego opróżniany jest on całkowicie.
Druga faza łagodnego przerostu prostaty charakteryzuje się częściowym zatrzymaniem moczu, częstomoczem i trudnościami w oddawaniu moczu, strumień moczu staje się przerywany: występuje zapalenie pęcherza moczowego. Powoli rozwija się niewydolność nerek, występuje złe samopoczucie i osłabienie.
Trzecia faza choroby charakteryzuje się całkowitym zatrzymaniem moczu. Powiększa się zaleganie moczu, a z przepełnionego pęcherza następuje wyciekanie moczu kroplami. Wskutek zastoju w górnych drogach moczowych nasila się niewydolność nerek, zwiększa stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy krwi. Powyższym objawom może towarzyszyć jednocześnie osłabienie, suchość w gardle i jamie ustnej.
Objawy przerostu prostaty
Wśród najbardziej znamiennych objawów pojawiających się wraz z wykształceniem się łagodnego przerostu prostaty możemy zaliczyć między innymi:
– słaby strumień moczu,
– powolny spadek moczu,
– odczucie nieopróżnienia di końca pęcherza,
– trudności z rozpoczęciem oddawania moczu,
– częstsze niż normalnie oddawanie moczu,
– odczuwanie wielkiej potrzeby oddania moczu,
– częste oddawanie moczu szczególnie w nocy,
– przerywane oddawanie moczu,
– wysiłek podczas oddawania moczu,
– wyciekanie moczu,
– ból, pieczenie podczas oddawania moczu.
Powiększająca się prostata wywiera ucisk na cewkę moczową, zwęża jej światło i powoduje utrudnienie oddawania moczu. Występują objawy tzw. przeszkody podpęcherzowej. Pęcherz stara się pokonać tę przeszkodę – jego mięśniowa ściana grubieje. Z czasem, w miarę rozwoju choroby te możliwości kompensacyjne pęcherza wyczerpują się. Nie może się on całkowicie opróżnić, zalega w nim mocz. Sprzyja to zakażeniu dróg moczowych oraz powstawaniu kamieni w pęcherzu. Wreszcie utrata kurczliwości ściany pęcherza może doprowadzić do stałego wyciekania moczu z przepełnionego pęcherza.
Leczenie przerostu prostaty
W leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego wykorzystuje się surowce roślinne zawierające fitosterole. Są one często zalecane w stanach podrażnienia pęcherza. Ich działanie terapeutyczne polega m.in. na rozkurczaniu mięśnia opróżniającego pęcherz moczowy. Metoda ta zaliczana jest do metody leczenia objawowego dlatego nie powoduje całkowitego zniwelowania stanu chorobowego.
Zastosowanie
Dwie łyżki stołowe nasion dyni przeżuwamy rano i wieczorem z jedną szklanką wody. Dzienna dawka nasion wynosi 10 g. Aby wspomaganie terapii rozrostu gruczołu krokowego nasionami dyni było skuteczne, należy je kontynuować trzy miesiące.
Dynia zwyczajna – kwitnie od czerwca do września. Jest bardzo duża, kulista, gruszkowata, cylindryczna. Z zewnątrz okryta twardą grubą skorupą, wewnątrz mięsista, o średnicy do 40 cm, koloru zielonego, żółtego lub pomarańczowego. Miąższ dyni jest włóknisty z licznymi, białawymi nasionami. Owoce wyrastają na kanciastych, twardych szypułkach, co różni ten gatunek od dyni olbrzymiej.
Surowcem zielarskim są nasiona Semen Cucurbitae zawierają m.in. kukurbitacyny (świeże nasiona), olej (30-45%) z kwasami nienasyconymi, fitosterole (beta-sitosterol), fitynę, alkaloidy, enzymy, sole mineralne (m.in. cynku). W miąższu znajdują się związki białkowe, cukry, pektyny, karoten, witaminy B, PP, C oraz sole mineralne (potasu, wapnia, magnezu, żelaza i fosforu).
Nasiona działają przeciwpasożytniczo, moczopędnie, przeciwzapalnie, wzmacniająco, obniżają poziom cholesterolu we krwi. Miąższ działa moczopędnie, odtruwająco, wzmacniająco w chorobie wieńcowej, reguluje przemianę materii. Świeży sok z dyni działa moczopędnie i uspokajająco. W medycynie używa się świeżych i suszonych nasion bez łupiny nasiennej oraz oleju z nasion (podobne działanie mają również świeże nasiona arbuza oraz ogórka). Świeże nasiona omawianej rośliny, dzięki zawartości kukurbitacyn stanowią bardzo skuteczny lek przeciwrobaczny (zabijający tasiemce, glisty i owsiki).
Dlatego też suszone nasiona i olej używa się w przeroście gruczołu krokowego, w trudnościach z oddawaniem moczu, moczeniu nocnym, w stanach zapalnych dróg moczowych, w miażdżycy, przy podwyższonej zawartości cholesterolu we krwi, suchości skóry oraz zmniejszonej odporności organizmu. Miąższ stosuje się w chorobie wieńcowej, bezsenności i cukrzycy.
