Erytromelalgia – Dolegliwości bólowe mogą mieć różny charakter, jak pieczenie, szarpanie, kłucie. Ból może być zarówno ostry i nagły jak i tępy, przewlekły. Nie am znaczenia jaki by on nie był utrudnia codzienne życie i jest objawem niepokojącym. Wyjątkowym rodzajem bólu jest Erytromelalgia, będącym bolesnym rumieniem kończyn.
Erytromelalgia, czyli bolesny rumień kończyn
Nazwa Erytromelalgia wywodzi się od słów erythos czyli czerwony i melos czyli kończyny oraz algia – ból. To rzadko występująca choroba wyróżniająca się silnym napadowym bólem zwykle rak i stóp. Ból ten określany jest przez chorych jako piekący. Towarzyszy mu podwyższona temperatura miejsc obolałych jak też zaczerwienienie w lokalizacji bólu. Rocznie diagnozuje się 2,5-3,3 osoby na milion. Zwykle są to kobiety.
Przyczyny występowania schorzenia mogą być pierwotne i wtórne. Pierwotną przyczyną jest mutacja genetyczna w genie SCN9A (koduje on aminokwas kanały sodowego NaV1.7) To działanie ułatwia przekazywanie impulsów nerwowych w receptorach bólu. W tym typie choroba jest dziedziczona autosomalnie dominująco. W postaci wtórnej choroba rozwija się w konsekwencji terapii farmakologicznej.
Ryzyko erytromelalgii wzrasta u osób cierpiących na kolagenozę, zaburzenia immunologiczne, cukrzyce, stwardnienie rozsiane, neuropatie i AIDS. Lekami sprzyjającymi chorobie jest werapamil (Isoptin, Staveran, Lekoptin), noradrenalina, nifedypina (Cordafen, Nifendipine) i bromokryptyna (Bromergon).
Objawy chorobowe oraz rozpoznanie
By doszło do rozpoznania winny wystąpić łącznie objawy takie jak zaczerwienienie kończyn, wzrost temperatury oraz piekący ból. Co ważne mówi się o kończynach ale spotyka się również objawy bólowe w okolicy małżowin usznych, policzków. Rumień w tym schorzeniu utrzymuje się od kilku minut do kilkunastu godzin. Niestety dolegliwości te mają tendencję do nawrotów.
Wraz z badaniami nad schorzeniem wyróżnia się kryteria Thompsona, które usprawniają diagnostykę. Są nimi piekący ból, nasilenie go w wyniku działania ciepła oraz osłabienie poprzez schłodzenie, a także rumień i wzmożone ucieplenie skóry w miejscu występowania rumienia.
Czynniki sprzyjające zachorowaniu
W Postaci pierwotnej objawy schorzenia są widoczne już w dzieciństwie mimo braku odchyleń w badaniach morfologicznych i histopatologicnzych. Diagnozę choroby można zatem potwierdzić jedynie badaniami genetycznymi. W przypadku postaci wtórnej wywołaniu napadów i rozwoju choroby sprzyja spożywanie alkoholu, nagrzewanie ciała jak również wysiłek fizycznych który automatycznie podwyższa ciepło9tę ciała.
Jak dotąd nie udało się opracować skutecznych metod leczenia, co za tym idzie erytomelalgia jest chorobą nieuleczalną. Stosuje się leczenie objawowe polegające na podawaniu środków przeciwbólowych pacjentom. Efekty dostrzega się po podaniu kwasu acetylosalicylowego i leków przeciwdepresyjnych. Z naturalnych metod leczenia bólu poleca się chłodne okłady i natryski oraz unieruchomienie kończyn i unikanie nagrzewania ciała.
