Zespół Pica to tak zwane spaczone łaknienie – jedna z ciekawszych medycznych przypadłości. U kogo ona występuje? Czym się przejawia i czy należy ją leczyć? A jeśli tak – to w jaki sposób?
Zespół Pica – jedzenie rzeczy niejadalnych
Zespół Pica to inaczej spaczone łaknienie. Jest to przemożna chęć jedzenia rzeczy, które nie nadają się do jedzenia. Lub rzeczy, które bez przetworzenia nie są jeszcze żywnością. Niemowlęta, które dopiero poznają świat przez zmysły, często przejawiają takie zachowania. Wkładają do buzi piach z piaskownicy i przeżuwają. Obrywają liście roślin doniczkowych i jedzą je.
Zdarza im się posmakować papieru, a nawet różnych detergentów, które rodzice nieopatrznie pozostawili w zasięgu ich wzroku. W przypadku niemowląt taki stan tłumaczy się poznawaniem świata. Dzieci nie wiedzą jeszcze, co służy do jedzenia, a co nie. Dopiero takie próby uświadamiają im, co jest smaczne, a czego lepiej nie brać do buzi.
W przypadku osób dorosłych, które przejawiają takie anomalie, sprawa jest nieco dziwna. Jako osoby świadome powinny one wiedzieć, że kreda czy ziemia nie nadają się do spożycia. Mimo to odczuwają przemożną chęć zjedzenia takich rzeczy. Często takie spaczone łaknienie występuje u kobiet w ciąży i dzieci. Skąd się ono bierze?
Zespół Pica- przyczyny
Jeśli chodzi o objawy spaczonego łaknienia, są one oczywiste. Trudno jest jednak wytłumaczyć takie zachowanie. Często ma ono związek z niedoborami pewnych pierwiastków. Czujemy instynktownie, że mogą się one znajdować na przykład w kredzie, ziemi lub gwoździach. Również osoby chore psychicznie mogą odczuwać taki wewnętrzny przymus. Jest to spowodowane innym postrzeganiem przez nie świata. Geofagia, czyli spożywanie brudu oraz gliny, występuje często u ludów pierwotnych. Czemu służy? Uzupełnieniu składników odżywczych, w które według tych ludzi są bogate glina, błoto czy brud.
Zespół Pica – konsekwencje
Bardzo często Pica nie jest wykrywana. Wynika to stąd, że spożycie substancji niespożywczych często nie występuje aż na tak dużą skalę. Z pewnością nieobce nam jest zachowanie ludzi jedzących własne wydzieliny z nosa lub obgryzające skórki przy paznokciach. To również nie kojarzy się im z obrzydzeniem, ale jest przemożną potrzebą. Nie chodzą z tym do lekarza, gdyż nie uważają tego za zagrażające zdrowiu ani nienormalne.
Często wstydzą się udać ze swoim problemem do lekarza. Jeśli powodem spaczonego łaknienia jest niedobór żelaza (częsta przyczyna), wówczas jego suplementacja może wyleczyć chorobę. W innych przypadkach konieczne bywają terapie psychiatryczne. Czasem stosuje się też terapię farmakologiczną. Leczenie Pica jest bardzo ważne, zarówno u dorosłych jak i u dzieci. Spożywanie substancji niespożywczych na krótką metę nie będzie prowadziło do zaburzeń.
Może jednak spowodować zaburzenia odżywiania, anemię, niedożywienie. Może wreszcie być przyczyną zatruć. Gdy chorzy zjadają błoto, ziemię lub brud, mogą zakazić się pasożytami bytującymi w ziemi lub groźnymi bakteriami, których zwykle unikamy. Jeśli chory nie wyraża chęci leczenia, dla jego własnego dobra należy go na to nakłonić lub wręcz zmusić.
