Łuszczycowe zapalenie stawów nazywane jest również łuszczycą stawów i jest ono schorzeniem współistniejącym z klasyczną łuszczycą. Dotyczy około 20% chorych na łuszczycę, co za tym idzie występuje zawsze razem z łuszczycą ale nie zawsze łuszczyca występuje z zapalnym schorzeniem stawów.
Łuszczycowe zapalenie stawów
Choroba ujawnia się najczęściej w okresie między 30 a 55 rokiem życia, chociaż zdarzają się przypadki zachorowania i nasilenia objawów u dzieci. W niespełna 70% przypadków najpierw pojawiają się oznaki zwyczajnej łuszczycy, dopiero po czasie pojawia się schorzenie stawów z nią związane. U części osób objawy te występują równolegle. Przebieg schorzenia bywa niezależny od przebiegu łuszczycy skóry i wymagać o wiele poważniejszego leczenia niżeli zmiany skórne.
ŁZS bywa mylone z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Różnice między tymi dwoma schorzeniami są jednak widoczne. Łuszczycowe zapalenie dotyczy jednej strony, niesymetrycznie, ponadto nie dostrzega się czynnika reumatoidalnego we krwi, jak też nie występują guzki reumatoidalne, za to towarzyszy łuszczycy.
Lokalizacja łuszczycy stawów
Łuszczyca stawowa zazwyczaj dotyczy stawów kończyn. Do najpopularniejszych przypadków należą zaatakowane stawy kolanowe, skokowe oraz międzypaliczkowe. U wielu chorych na ŁZS chorobą objęty jest też kręgosłup oraz okolice biodrowo-krzyżowe.
Choroba dzieli się na pięć rodzajów: zapalenie stawów międzypaliczkowych, symetryczne zapalenie wielu stawów (przypominające rzs, w niektórych przypadkach prawie nie do odróżnienia) oraz zapalenie jednego stawu lub niesymetryczne zapalenie wielu stawów i zniekształcająca łuszczyca stawowa dłoni i stóp, a także zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i/lub kręgosłupa.
Objawy choroby
Objawy choroby są mniej i bardziej charakterystyczne, do typowych i najbardziej typowych należy bolesność stawów oraz ich obrzęk, zaczerwienienie. Charakterystycznym symptomem ŁZS jest zesztywnienie stawów, zniekształcenie, zwłaszcza palców oraz bolesne zapalenia ścięgien (entezopatia). Ponadto występują zmiany skórne, paznokciowe oraz nienaturalna postawa ciała. Przebieg choroby może, ale nie musi zaczynać się od ostrej postaci choroby z gorączką i bólem.
Sposoby leczenia
Od diagnozy ŁZS zależy leczenie schorzenia. Jeśli zostanie postawiona trafnie i szybko stan zapalny można opanować. Po radę należy udać się do reumatologa jak i dermatologa jednocześnie. Jako iż jest to schorzenie przewlekłe, objawy choroby i sposób leczenia wymaga specjalistycznego monitoringu stanu zdrowia.
Leczenie powinno ograniczać stan zapalny i niwelować ból oraz redukować zwyrodnienia stawów. Prócz leczenia zmian skórnych stosuje się leki przeciwzapalne, iniekcje kostykosteroidów oraz fizykoterapię. Ponadto aplikuje się leki biologiczne jak infliximab, adalimumab, etanercept. W wyjątkowo trudnych przypadkach może okazać się konieczny zabieg chirurgiczny.
