Usuwanie żylaków – żylaki trudno jest leczyć i powstrzymać przed ich rozwojem. Można je za to usuwać, stad też dostępne jest operacyjne i nieoperacyjne usuwanie żylaków. Lekarz winien zdecydować w jaki sposób należy żylaki usunąć, co zależy głównie od ich stadium zaawansowania, stanu pacjenta i wielu innych czynników.
Operacyjne i nieoperacyjne usuwanie żylaków
By zdecydować czy żylaki zostaną usunięte operacyjnie czy sposobami nieoperacyjnymi konieczne jest zebranie szczegółowego wywiadu. Lekarz poza wywiadem ocenia również żylaki, ich wielkość i przebieg żył powierzchniowych. Istotny jest stan skóry, który może wskazywać na rozwijający się stan zapalny. Ważne jest czy występują obrzęki nóg, co wskazuje na uszkodzenie zastawek.
Ponadto wykonuje się testy sprawdzające stan żył. Do takich należy próba opaskowa – wówczas pacjent leży z nogą uniesioną do góry, a lekarz masuje mu nogę w taki sposób, jakby chciał całą krew „wycisnąć” do brzucha. Po czym na udo zakłada gumową opaskę uciskową, a pacjent wstaje. Wówczas na nogach nie widać żylaków, wystarczy ściągnąć opaskę i żylaki się pojawiają kiedy krew się cofa.
Innym testem jest próba marszowa, gdy pacjent stoi. Wtedy lekarz lekarz zakłada wysoko na jego udzie gumową opaskę uciskową. Pacjent wraz z opaską maszeruje przez kilka minut. Gdy po spacerze żylaki znikają świadczy to o wydolności żył głębokich, co ma znaczenie dla operacji żył powierzchownych. Testem diagnostycznym jest USG Dopplera, które to badanie cechuje dokładność i precyzja.
Lekarz może przyjrzeć się, czy krew płynie bez przeszkód i pod dobrym ciśnieniem – odpowiednie kolory na ekranie oznaczają, czy przepływ w badanym miejscu żyły jest prawidłowy. Przed podjęciem decyzji o formie leczenia niezbędne jest też wykonanie podstawowego panelu badań analitycznych krwi oraz badania krzepliwości krwi.
Zasady usuwania żylaków
Duże żylaki usuwa się operacyjnie, mniejsze natomiast poprzez obliterowanie czyli wstrzykiwanie do chorych naczyń środka zamykającego. Bardzo małe żylaki i pajączki niszczy się laserem bądź naświetlaniem. Czasem występują przeciwwskazania do wykonania operacji żylaków. Obejmują one niedrożność żył głębokich, chorobę zakrzepową oraz zły stan zdrowia np. tuz po zawale, bądź w zaawansowanej cukrzycy. Wówczas można próbować alternatywnych metod leczenia.
Operacyjne metody leczenia żylaków
Co do zasady mówi się o czterech metodach jakimi jest stripping, miniflebektomia, kriostripping i skleroterapia.
Stripping- metoda Babcocka. W tej metodzie usuwany jest pień żylny i odchodzące od niego gałęzie żylne. Wykonuje się dwa nacięcia ok 5cm w pachwinie i przy kostce lub pod kolanem i przy kostce. Do chorej żyły wprowadza się miękką, metalową linkę, tzw. stripper, przecina i podwiązuje żyłę oraz jednym szarpnięciem wydobywa ją na zewnątrz. Dodatkowo wykonuje się kilkanaście nacięć niewielkich na nodze by wydobyć gałęzie żylne. Stripping trwa ok. godziny w narkozie. Przez około miesiąc po zabiegu nogę należy zawijać elastycznym bandażem. Z czasem na nodze pozostają blizny.
Miniflebektomia – metoda Millera i Varady’ego. W tym zabiegu główny pień żylny usuwa się nie za jednym zamachem, w całości, ale odcinkami. Wzdłuż przebiegu pnia żylnego wykonuje się minimalne, 2-3-milimetrowe nacięcia, przez wyciąga się kawałki pnia żylnego, a potem małe odgałęzienia. Ten zabieg pozwala na wykonanie w znieczuleniu miejscowym. Atutem jest fakt iż po nacięciach nie zostają blizny i nie zakłada się szwów.
Kriostripping – metoda La Piverte’a. Wzdłuż przebiegu pnia żylnego wykonuje się kilka 2-3-milimetrowych nacięć, po czym wprowadza się sondę pozłacaną jaka jest połączona ze specjalnym aparatem, w którym jest podtlenek azotu. Lekarz operuje sondą i w miejscu przez niego wyznaczonym końcówka sondy błyskawicznie zostaje schłodzona do minus 80-100 st. C. Kawałek żyły przykleja się do niej i zostaje wyciągnięty na zewnątrz. Po zabiegu zaleca się stosowanie rajstop uciskowych. Cały zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, trwa dość długi i jest pracochłonny.
Skleroterapia – nieoperacyjna metoda dotycząca żył o małym przekroju przy tzw. pajączkach. Do zmienionej chorobowo żyły lekarz wstrzykuje czasem kilkakrotnie, w odstępach 7-10 dni, środek, który powoduje zrośnięcie jej ścian. Nogę w międzyczasie się bandażuje i żyła może się zarosnąć. Krew wybiera sobie nowy szlak, co odbywa się bez szkody dla krążenia.
