Wyjazd do sanatorium przysługuje każdemu. Jednak tylko osoby, które potrzebują leczenia specjalistycznego, bądź przebywały w szpitalu, mogą liczyć na ulgi związane z kosztami pobytu. Sanatorium bardzo często zalecane jest również, jako profilaktyka leczenia. Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe wystawia lekarz, biorąc pod uwagę: aktualny stan zdrowia pacjenta.
Gdzie po skierowanie
Skierowanie może wystawić tylko lekarz, który ma podpisaną umowę z NFZ albo pracuje w przychodni, która zawarła taką umowę.
Zanim jednak dostaniemy skierowanie, lekarz zapewne zleci nam dodatkowe badania specjalistyczne (m.in. OB, morfologię, mocz, EKG) . Na ich podstawie lekarz wystawia skierowanie na specjalnym druku. Skierowanie to absolutnie podstawowy dokument do sanatorium, jeżeli nie chcemy płacić za pobyt w całości sami.
Kompletną dokumentację medyczną wraz ze skierowaniem do sanatorium musimy zawieźć do swojego oddziału NFZ. Dokumenty można też wysłać pocztą.
Jeśli NFZ zdecyduje, że nasze schorzenie kwalifikuje nas do uzdrowiska, kieruje nas do leczenia sanatoryjnego. W ciągu 30 dni od wpływu skierowania powinniśmy zostać zawiadomieni o decyzji i miejscu pobytu.
Jeśli decyzja będzie pomyślna należy czekać na powiadomienie o wyjeździe. Pacjent otrzymuje je nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem turnusu.
Odmowa leczenia sanatoryjnego
Jeśli decyzja podjęta przez NFZ będzie dla nas niepomyślna, skierowanie z powrotem trafi do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który je wystawił. Pacjent otrzymuje pisemną decyzję o odmowie wraz z uzasadnieniem, od której nie przysługuje mu prawo do odwołania.
W tym przypadku do sanatorium możemy wyruszyć prywatnie. Prywatny wyjazd wiąże się jednak z pokryciem wszystkich kosztów. Jeśli wybierzemy tę opcję powinniśmy skontaktować się z lekarzem, aby udzielił nam informacji, które uzdrowisko będzie najlepsze w przypadku naszego schorzenia.
Dla kogo sanatorium
Jeśli cierpisz na: chorobę ortopedyczno-urazową (profil – ortopedia); choroby układu nerwowego (profil – neurologia); choroby reumatologiczne (profil – reumatologia); choroby kardiologiczne i nadciśnienie (kardiologia); choroby górnych dróg oddechowych (laryngologia); choroby dolnych dróg oddechowych (pulmonologia); choroby układu trawienia (gastroenterologia, hepatologia); cukrzycę (diabetologia); otyłość; choroby endokrynologiczne; osteoporozę; choroby skóry (dermatologia); choroby kobiece (ginekologia); choroby nerek i dróg moczowych (nefrologia); choroby krwi i układu krwiotwórczego (hematologia); choroby oka i przydatków oka (choroby okulistyczne). Jak najbardziej możesz starać się o wyjazd do sanatorium.
Wyjazd do sanatorium – koszt, jaki poniesiemy
Pobyt w sanatorium jest bezpłatny, ale osoby z niego korzystające muszą dojechać i wrócić na swój koszt. Zapłacimy też opłatę klimatyczną oraz część kosztów wyżywienia i zakwaterowania uzależnioną od standardu pokoju określoną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia.
