Trujące grzyby to nie tylko muchomor. Niestety wiele z nich jest bardzo podobnych do jadalnych i kuszą swym wyglądem amatorów grzybiarzy. Niektóre gatunki potrafią być śmiertelna trucizną, dlatego należy zachować szczególną ostrożność.
Trujące grzyby
Trucizna – toksyny w grzybach prowadzą do nieodwracalnych uszkodzeń wątroby i mogą zabić poprzez zaburzenia akcji serca i oddechu. Grzyby dzielimy na trujące śmiertelnie (uszkadzają organy wewnętrzne) i grzyby trujące (podrażniają układ nerwowy, wywołują zatrucie pokarmowe, halucynacje, prowadzą do powikłań). Najwięcej osób zna muchomora sromotnikowego. Trudno jest go pomylić, stąd też do zatrucia nim dochodzi rzadko.
Podobieństwa i różnice
Muchomor sromotnikowy to trujące grzyb najbardziej znany i trujący zarazem. Posiada on zielonkawe barwy zmieszane z białym trzonem i blaszkami. Zawiera amatoksynę trwale uszkadzającą wątrobę i inne narządy. Objawy występują po 8-12 godzinach. Jest on szczególnie toksyczny spożyty na surowo. Można go pomylić z grzybami jadalnymi – gąską zielonką, gołąbkiem zielonawym.
Muchomor jadowity posiada biały z czasem żółty kapelusz średnicy około 10 centymetrów. Trzon grzyba jest biały, blaszki zaś kremowe. Biały miąższ po przekrojeniu nie zmienia barwy. Ma nieprzyjemny zapach, przypominający chlor. Występuje on najczęściej w lesie iglastym. Można go pomylić z pieczarką polną i gęśnicą wiosenną. Warto pamiętać iż pieczarki nie mają bulwy i ruchomej pochwy u nasady trzonu oraz białawych blaszek.
Muchomor plamisty charakteryzuje się kapeluszem o prążkowanym brzegu w kolorze brązowożółtym z białymi łatkami. Rośnie w lesie liściastym i pomylić go łatwo z czubajką kanią. Pamiętać warto ze czubajka ma garbek na środku kapelusza, czego nie posiada muchomor.
Nie tylko muchomory
Hełmówka obrzeżona – kapelusz tego grzyba sięga 5 cm i jest płaski o żółtobrunatnym kolorze. Ciemnobrunatny, walcowaty trzon osiąga wysokość 2-8 cm i posiada pierścień, pod którym znajdują się podłużne włókienka bez łusek. Grzyb występuje jako narośl na drzewach, jak tez rośnie w ściółce. Łatwo jest go pomylić z łuszczakiem zmiennym, który jest ciemniejszy z odstającymi łuskami.
Strzępiak ceglasty – grzyb o białym lub słomkowym kolorze kapelusza. Młode grzyby stożkowate z czasem rozpostarte z wywiniętym brzegiem. Charakterystycznie pęka promieniście. Blaszki są białe zaś czerwienieją po ich uszkodzeniu. Jest to popularny grzyb cmentarny i ogrodowy, bywa mylony z gęśnicą wiosenną i pieczarką polną.
Lejkówka jadowita posiada płaski kapelusz o średnicy 2-5 cm i walcowaty trzon. Blaszki grzyba są białe lub szare. Wyróżnikiem są plamy na kapeluszu. Za młodu grzyby są w całości białe. Porasta brzegi lasów liściastych oraz łąki, bezdroża. Grzyb ten myli się z twardzioszkiem przydrożnym, który jest grzybem jadalnym.
Piestrzenica kasztanowata wyróżnia się czerwonobrunatnym kolorem i nieregularnym pofałdowaniem kapelusza. Wyglądem kapelusz grzyba przypomina mózg, ma on nieznaczny prawie niedostrzegalny trzon, rośnie zwykle na wyrębie drzew. Można pomylić ten gatunek ze smardzem jadalnym.
Zasłoniak brodaty – charakteryzuje się fioletowym kapeluszem w kształcie kulistym. Starsze egzemplarze grzyba przybierają kolor srebrzystobiały. Grzyb posiada trzon w kształcie maczugi i śmierdzi acetylenem. Bywa mylony z płachetką kołpakowatą oraz gąsówką nagą.
Wieruszka zatokowata – trujące grzyby o dużych kapeluszach osiągającym 18 cm średnicy w kolorze ochry, czasem szarobrunatny. Miąższ grzyba pachnie mąką. Występuje głównie w lasach liściastych i myli się go z majówką wiosenną oraz lejkówką mglistą.
Maślanka wiązkowa – zwana też łysiczką trojącą. Posiada kapelusz w barwie siarkowożółtej z ceglastym wnętrzem. Kształt początkowo ma dzwonkowaty. Spotkać tego grzyba można na murszejących pniach drzew i myli się go z maślanką łagodną.
Pamiętaj!
Jeśli nie masz pewności co do tego czy grzyb jest jadalny, nie – trujący nie jedz go! Grzyby jako takie nie są konieczne w diecie, zatem nie ryzykuj, gdyż konsekwencje mogą być poważne, ze zgonem włącznie. Pamiętaj, że grzyby są ciężkostrawne i nie są wskazane w diecie dzieci do lat siedmiu.