Bakterie odporne na antybiotyki – nie wszystkie infekcje, bakterie można zwalczyć antybiotykami. Niestety nie brakuje takich, których trudno się pozbyć. Jakie są najgroźniejsze bakterie odporne na antybiotyki i jak wygląda leczenie takiego zakażenia?
Bakterie odporne na antybiotyki
WHO dysponuje listą najgroźniejszych bakterii, które nie reagują na leczenie antybiotykami. Lista ta jest publicznie znana i obejmuje 12 najbardziej groźnych bakterii. Nad lekarstwami na te właśnie bakterie wciąż naukowcy pracują.
Chodzi o miliony osób nimi zakażonych, nawet 10 milionów rocznie. Oporność na antybiotyki znacznie wzrasta, głównie poprzez zbyt częste ich stosowanie w błahych przypadkach.
Trzy kategorie bakterii
Groźne bakterie podzielono na trzy kategorie, wyznacznikiem przypisania bakterii do danej kategorii jest pilność wynalezienia leki. Do grupy pierwszej, najgroźniejszych bakterii zalicza się:
Acinetobacter baumannii – oporna na karbapenemy, bakteria bytuje w glebie, wodzie oraz żywności i ściekach. Prowadzi do zakażenia układu moczowego, zapalenia płuc jak również infekcji ran i sepsy. Co druga osoba nią zakażona umiera. Często zarazić się bakterią można w szpitalu oraz domach opieki, zwłaszcza narażeni na zakażenie są pacjenci o obniżonej odporności.
Pseudomonac aeruginosa, inaczej pałeczka ropy błękitnej, jest również odporna na karbapenemy. Żyje w wodzie, glebie, czasem również na skórze człowieka i zwierząt. Zakażenie nią prowadzi do infekcji skórnych oraz objawów w układzie pokarmowym, oddechowym i moczowym. Prowadzi do zapalenia ucha środkowego i zewnętrznego oraz zapalenia zatok i zakażenia oczu. Ponadto w wyniku zakażenia rozwinąć się może też zapalenie osierdzia i wsierdzia.
Enterobakterie, oporne na karbapenemy. Przykładem enterobakterii jest e.coli. Nosicielami tych bakterii jest każdy z nas. Do zakażenia dochodzi zwykle w szpitalu. Powoduje ono infekcję dróg moczowych, ropień wątroby oraz zapalenie otrzewnej. Ponadto może dojść do zakażenia krwi, płuc oraz zapalenia dróg żółciowych, czy opon rdzeniowo-mózgowych. Zakażeniu najczęściej ulegają seniorzy.
Druga grupa bakterii
Enterococcus faecium – oporny na wankomycynę. Ta bakteria obecna jest w ciele człowieka, głównie w jamie ustnej. Gdy spada odporność bakteria wywołuje zapalenie wsierdzia, zakażenie układu moczowego oraz ogólne zakażenia pooperacyjne.
Gronkowiec złocisty – oporny na metycylinę, pośrednio na wankomycynę, bytuje zwykle na skórze ludzkiej, zwykle wewnątrz nosa. Najczęściej dochodzi do zakażenia nim skóry i tkanek miękkich w wyniku zabiegów chirurgicznych, ran itp.
Helicobacter pylori – oporny na klarytromycynę, zasiedla zwykle błonę śluzową ludzkiego żołądka. Zakażenie tą bakterią zwiększa ryzyko choroby zapalenia żołądka, choroby wrzodowej oraz nowotworu żołądka. Szacuje się, iż nosicielami bakterii jest aż 70% populacji.
Campylobacter – bakterie oporna na fluorochinolony. Te szczepy bakterii wywołują chorobę odzwierzęcą objawiającą się biegunką, nudnościami, bólem głowy i gorączką. Powikłaniem zakażenia może być stan zapalny jelit i żołądka oraz zapalenia stawów.
Salmonella – oporna na fluorochinolony. Pałeczki paraduru powodują dolegliwości żołądkowe w postaci zatrucia pokarmowego. Powikłaniem zakażenia mogą być choroby stawów oraz zakażenie narządów wewnętrznych.
Dwoinka rzeżączki – oporna na cefalosporynę i fluorochinolony. Bakteria przenoszona drogą płciową, także noworodki mogą się nią zakazić poprzez poród naturalny. Objawia się najczęściej rzeżączkowym zapaleniem spojówek, które nieleczone może doprowadzić nawet do utraty wzroku.
Trzecia grupa bakterii
Pneumokoki – brak wrażliwości na penicylinę. Bakterie te mogą wywoływać ostre zapalenie płuc, posocznicę oraz zakażenie krwi i zapalenie opon mózgowych. Bakterie bytują zwykle w górnym odcinku dróg oddechowych. Do zakażenia dochodzi gdy bakteria trafi do niższych partii układu oddechowego.
Pałeczka grypy -bakteria odporna na ampicylinę. Tzw. Hib czyli pałeczka hemofilna typu B to bakteria powodująca ciężkie stany zapalenia płuc jak również zapalenie opon mózgowych. Obecnie stosuje się dostępne szczepienia przeciw Hib.
Shigella– czerwonaka, bakteria oporna na na fluorochinolony. Nosiciele nie muszą mieć objawów choroby, roznoszą bakterię poprzez kał. Zakazić się można poprzez 'brudne ręce”. Objawami jest przede wszystkim biegunka, wymioty i gorączka. Choroba może prowadzić do śmierci.
