Grzybica to jedna z najczęstszych chorób skóry zwana także chorobą cywilizacyjną. Czym jest to podyktowane? Statystyki wskazują na ogromną ilość osób zaatakowanych, a także łatwość rozprzestrzeniania się oraz dogodne warunki, które tworzy dla niej sam człowiek. Może dotyczyć praktycznie wszystkich narządów człowieka, najczęściej jednak atakuje skórę, paznokcie lub włosy.
Bardzo istotne i niebezpieczne jest to iż grzybica jest chorobą zakaźną. Oznacza to w praktyce tyle iż przenosi się z człowieka na człowieka, przy czym można zarazić się w sposób bezpośredni lub korzystając z przedmiotów należących do osoby chorej – np. ręcznika, obuwia.
Bardzo charakterystyczne dla grzybicy jest to iż powoduje ona zmiany w wyglądzie skóry, paznokci, chory odczuwa także swędzenie, może pojawić się nieprzyjemny zapach.
Medycyna wychodzi na przeciw tym problemom wprowadzając na rynek nowoczesne leki przeciwgrzybiczne dają możliwość skutecznego leczenia zarówno w terapii miejscowej, którą można przeprowadzić samemu, jak i doustnej, prowadzonej pod opieką lekarza.
Przyczyny grzybicy
Wśród przyczyn powodujących zmiany grzybiczne najczęściej wymienia się osłabienie całego systemu odpornościowego spowodowanego w większości przypadków w skutek:
– przeprowadzonych przeszczepów narządów wewnętrznych poddanych leczeniu immunosupresyjnemu,
– po chemioterapii
– radioterapii,
– po przewlekłej antybiotykoterapii,
– nadużywających chemicznych preparatów farmakologicznych,
– wśród kobiet zażywających hormonalne środki antykoncepcyjne
– w skutek kuracji hormonalnych,
Rodzaje grzybicy
Istnieje wiele rodzajów grzybicy, wśród nich do najczęściej spotykanych zalicza się miedzy innymi:
– grzybicę paznokci w większości przypadków atakuje paznokcie u stóp niż u dłoni. Charakterystyczne objawy to zgrubienia na paznokciach, fałdy, zniekształcenie płytki paznokciowej, swędzenie stóp itp. Ten rodzaj grzybicy niesie ze sobą bardzo duże ryzyko zakażenia. Choroba dynamiczniej rozwija się u osób mających problemy zdrowotne takie jak cukrzyca, nieprawidłowości w pracy układu pokarmowego, zaburzenia hormonalne, problemy układu krwionośnego czy odpornościowego.
– grzybica stóp popularnie znana jako grzybica atlety. Występuje w szczególności u osób aktywnie uprawiających sport. Obejmuje obszar między palcami, najczęściej jest to miejsce między trzecim a czwartym palcem. Charakterystyczne objawy jej towarzyszące to miedzy innymi zaczerwienienie, łuszczenie i swędzenie.
– grzybica jamy ustnej jej najczęściej spotykany obraz to popularne pleśniawki u małych dzieci, które obserwuje się jako białe naloty podobne do mleka, po próbie ich usunięcia widoczny staje się czerwony bolesny rumień. Charakterystyczne dla tego typu zmian jest ich bolesność, pieczenie, utrudnienia w jedzeniu i piciu.
– grzybica pochwy charakteryzuje się w szczególności wysokim światem, pieczeniem oraz upławami w postaci „serwatkowej”. W niektórych przypadkach kobiety uskarżają się na odczuwanie bólu w trakcie stosunków płciowych.
– grzybica jelit to rzadziej spotykane schorzenie wywołane w skutek niewłaściwych nawyków żywieniowych, a także u kobiet, które są narażone na spadek odporności w okresie około-miesiączkowym. Dynamiczny rozwój grzybicy jelit następuje gdy na ścianach jelita rozrasta się grzyb, który pod wpływem diety bogatej w cukier, antybiotykoterapii oraz niektórych leków ma idealne warunki do nadmiernego rozrostu kosztem dobrych bakterii jelitowych.
Wśród najbardziej charakterystycznych objawów tego rodzaju grzybicy wymienia się miedzy innymi:
– wzdęcia,
– gazy,
– przelewanie się w jelitach,
– bóle brzucha,
– uczucie parcia na stolec po wypróżnieniu.
– grzybica pachwin ten rodzaj grzybicy częściej spotykany jest wśród mężczyzn a także w niektórych przypadkach u osób walczących z cukrzycą. 
Jej powstanie przypisuje się działaniu ciepła i wilgoci które w skutek tarcie doprowadza do nachodzenia na siebie fałdów skórnych – w okolicy szyi, brzucha, pach.
Leczenie grzybicy
Podstawą rozpoznania grzybicy skóry musi być zawsze badanie mikologiczne. Do badania pobiera się włosy, łuski, zeskrobiny z paznokci. Wykonuje się z nich preparat mikroskopowy i posiew. Na wynik posiewu na drożdżaki czekamy zwykle 2 doby, na dermatofity – 3 tygodnie.
By pokonać grzybicę, trzeba walczyć nie tylko z objawami choroby, ale przede wszystkim z jej przyczyną – czyli zaburzeniem wewnętrznej równowagi. Dobrym pierwszym krokiem będzie przyjrzenie się swojej diecie, po to by odzyskać homeostazę składu mikroflory jelit.
Jeśli wynik badania mikologicznego jest ujemny, ale niezgodny z występującymi objawami, lekarz może powtórzyć badanie 2–3 razy. Najczęstszym błędem jest rozpoczęcie leczenia przeciwgrzybiczego przed uzyskaniem wyniku badań mikologicznych. Jeśli leczenie okazuje się nieskuteczne, to często nie można stwierdzić, czy na początku była to grzybica skóry.
Wskazane jest ograniczenie ilości cukru w diecie i białej mąki. Warto wzbogacić menu w naturalne produkty, warzywa i owoce, zwłaszcza kiszoną kapustę, warzywa strączkowe, cebulę, czosnek, pestki dyni.
Częstym błędem (zwłaszcza przy leczeniu grzybicy stóp lub paznokci) jest powtórne zakażenie od zainfekowanego obuwia. Grzybice skóry mogą atakować włosy, naskórek lub paznokcie. Najczęstsze postacie to grzybica stóp i paznokci.
