Ablacja to jedna z metod leczenia arytmii serca. Zabieg polega na wykorzystaniu prądu, który uszkadza serce w miejscu, jakie powoduje arytmię. Jest to zabieg w pełni celowy i kontrolowany. Prąd wykorzystywany do ablacji ma częstotliwość radiową (RF radio frequency).
Ablacja
Jeśli serce zaczyna bić niemiarowo warto zbadać tego przyczyny. Zaburzenia rytmu serca przeglądają się na funkcjonowanie całego organizmu, dlatego leczenie arytmii jest tak ważne. Za rytm serca odpowiada tzw. węzeł zatokowy, w którym to powstają impulsy elektryczne stymulujące mięsień serca do skurczu. Kiedy w sercu powstaje alternatywna droga dla impulsów dochodzi do zaburzeń.
Ablacja zamyka tę dodatkową drogę przywracając naturalną pracę organu. Wskazaniem do ablacji jest częstoskurcz w węźle przedsionkowym, jak również samotne ogniska częstoskurczu przedsionkowego. Ablacje poleca się też w idiopatycznym i pozawałowym częstoskurczu komorowym oraz arytmii nadkomorowej, gdy występuje trzepotanie i migotanie przedsionków.
Ablacja – przeciwwskazania
Podobnie jak istnieją wskazania do ablacji tak tez istnieję szereg przeciwwskazań do zabiegu. Bezwzględnie należy do nich okres ciąży oraz występowania skrzepliny w sercu. Również istotnym przeciwwskazaniem jest brak możliwości wprowadzenia elektrody przez naczynia obwodowe.
Ablacja – przebieg zabiegu
Przed zabiegiem pacjentowi w warunkach szpitalnych podawane są leki uspokajające oraz podawane są opoidy czyli narkotyczne leki przeciwbólowe. Ponadto pacjent dostaje znieczulenie miejscowe, zakłada się wenflon. Kolejno w okolicy pachwiny do tętnicy udowej wprowadzany jest cewnik z elektrodą. Wędruje on aż do serca, po czym wykonywane jest badanie elektrofizjologiczne, w czasie którego może być wyzwolona arytmia.
Następnie lekarz przystępuje do ablacji czyli wypalenia fragmentu mięśnia sercowego, który stanowi ognisko arytmii. Całość zabiegu kontrolowana jest obrazem RTG. zabieg może potrwać do kilku godzin. Pacjentowi w miarę potrzeby podawane są kolejne środki przeciwbólowe. Czasem zamiast prądu stosowane są ultradźwięki lub krioablacja.
Ablacja – po zabiegu
Po zakończeniu ablacji zaleca się leżenie pacjentowi przez kila godzin bez zginania kończyn. Od 90 do 100% ablacja przynosi ulgę i poprawę. Najmniej skuteczna jest w przypadku leczenia migotania przedsionków. Mimo iż zabieg jest bezpieczny to może powodować powikłania. Mogą w związku z ablacją powstawać krwiaki w miejscu wkłucia, tętniak rzekomy lub przetoki tętniczo-żylnej, a także zakrzepica żył głębokich.
Do powikłań należy tez zatorowość płucna i udar mózgu, jednak są to przypadki bardzo rzadkie. Z czasem ablacji dokonuje się coraz więcej i zaczyna być to zabieg rutynowy a czasem nawet prowadzony w celach diagnostycznych arytmii i wad serca. Pacjent zarówno przed jak i po zabiegu powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską.
